
Malaguena

Same Old blues

Newgrange

Reptile

Tears in Heaven
2 Meter Sessies is het audio- en tv-productiebedrijf van Jan Douwe Kroeske.
2 meter sessies begon in april 1987 bij de NPS. Het programma, dat de meeste tijd ook een televisie-versie kende, verhuisde sindsdien via de VARA en RTL 5 naar Kink FM en Veronica. In de afgelopen jaren werden meer dan 1000 sessies opgenomen, met onder andere Counting Crows, Radiohead, Epica, REM, Bush, Anouk, Crowded House, Venice, Coldplay, K's Choice, Joe Cocker en Blind Melon.
James Vernon Taylor (Boston, 12 maart 1948) is een Amerikaanse zanger.
James Taylor werd geboren als zoon van Isaac en Gertrude Taylor.
Sir Tom Jones, geboren Thomas Jones Woodward (Pontypridd (Wales), 7 juni 1940) is een popzanger.
Vooral in de jaren zestig en zeventig was Tom Jones een wereldster en een sekssymbool. Hij scoorde vanaf 1965 verschillende hits zoals: It's not unusual, Delilah, The Green Green Grass of Home en She's a Lady. Vanaf 1970 was hij een graag geziene gast in Las Vegas. Daar trad hij op naast andere wereldvedetten als Elvis Presley en Frank Sinatra. Eind jaren 90 kende hij een revival met het album Reload. Daarop staat onder andere de hit Sex Bomb. Op 29 maart 2006 werd Jones geridderd.
Stereophonics is een Britse band, afkomstig uit het Zuid-Welshe plaatsje Cwmaman. De band bestaat uit Kelly Jones, Richard Jones (geen familie) en Javier Weyler.
2 Meter Sessies is het audio- en tv-productiebedrijf van Jan Douwe Kroeske.
2 meter sessies begon in april 1987 bij de NPS. Het programma, dat de meeste tijd ook een televisie-versie kende, verhuisde sindsdien via de VARA en RTL 5 naar Kink FM en Veronica. In de afgelopen jaren werden meer dan 1000 sessies opgenomen, met onder andere Counting Crows, Radiohead, Epica, REM, Bush, Anouk, Crowded House, Venice, Coldplay, K's Choice, Joe Cocker en Blind Melon.
Bill Wyman (Penge, 24 oktober 1936) is een Brits muzikant die bekend is geworden als basgitarist van de Rolling Stones.
Zijn werkelijke naam is William George Perks. Hij werd geboren in Penge (Kent). Vanaf zijn tiende jaar kreeg hij een aantal jaren pianoles, maar hij leerde zichzelf basgitaar te spelen.
Hij werkte een aantal jaren in Londen als klerk voor een wedkantoor en werkte daarna bij de luchtmacht. In de periode daarna begon hij een band met de naam Tucky Buzzard and the End, en vervolgens werd hij een van de oprichters van de Rolling Stones. Tot 1992 was hij basgitarist van deze band. Evenals Charlie Watts, verkoos Wyman er doorgaans voor niet op de voorgrond te treden, hetgeen hem de bijnaam "de stille Stone" opleverde. Tussen 1962 en 1992 bracht hij verschillende soloalbums uit. Wyman bezit een restaurant in Londen genaamd "Sticky Fingers".
Toen zij op haar negende als gevolg van polio in het ziekenhuis lag is ze begonnen met zingen voor haar medepatiënten. Met behulp van een boek, geschreven door Pete Seeger, leerde ze gitaar en ukelele spelen.
Joni is in 1965 getrouwd met folkzanger Chuck Mitchell, met wie ze verhuisde naar de USA. Dit huwelijk duurde niet lang, maar na de scheiding bleef ze wel de achternaam Mitchell gebruiken.
“He is a true spirit who plays directly from the heart. An almost shy guy who when it comes to playing, has an unrestrained empathy for the blues.” - Charlie Burchill, Simple Minds
The music Ralph plays is piercing to the bones, powerfull, heartfull and inspiring!!” - Ana Popovic
“Het is werkelijk een sensensatie om deze charismastische blonde god aan het werk te zien. Als bezeten door BB King, Robert Johnson en een jonge Mick Jagger, speelt en zingt de Jongh de blues alsof hij ervoor geboren is: hartstochtelijk en met een groot gevoel voor drama.”
Het Parool
Jay and the Americans was een popgroep die vooral in de jaren '60 van de 20e eeuw populair was.
Aan het eind van de jaren 50 van de vorige eeuw deden enkele studenten van de New York University een auditie bij Leiber and Stoller. Zij gaven de groep de naam Binkey Jones and the Americans. De zanger was destijds Jay Traynor. Na de eerste hit "She Cried" (1962) verliet hij de groep om plaats te maken voor David Blatt. Deze nam de naam Jay over, zodat de groep verder kon gaan onder de nieuwe naam "Jay and the Americans". Jay Black kwam over van "The Empires", waarvan hij Marty Sanders (Kupersmith) mee bracht. In 1963 kwamen zij weer in de hitlijsten met "Only In America", dat eigenlijk geschreven was voor "The Drifters".
Verdere hits waren "Come a Little Bit Closer" in 1964 (3e) en "Cara Mia" in 1965 (4e). In 1968 bereikten zij met "This magic moment" de 9e plaats. Eerder scoorden zij hits met Roy Orbisons "Crying", "Hushaby" en Neil Diamonds eerste grote hit als songwriter "Sunday and me" en nog anderen. In 1969 hadden zij hun laatste hit: "Walkin'in the rain". Hierna ging de groep uit elkaar.
De groep bestond uit: zanger Jay Black (Jay Blatt), gitarist Marty Sanders (Marty Kupersmith), Sandy Deane (Sandy Yaguda), Kenny Vance (Kenny Rosenberg), Howie Kane (Howie Kirshenbaum). Zijdelings moet worden opgemerkt dat er 2 onbekenden een kans kregen in hun backup band. dit waren Walter Becker and Donald Fagen (Steely Dan)
The Lovin' Spoonful was een Amerikaanse pop-rockband met folkinvloeden, bekend van hits als "Daydream" en "Summer in the City".
In 1965 werd de groep opgericht door John Sebastian, de frontman en belangrijkste tekstschrijver van de groep, en gitarist Zal Yanovsky, in New York City. Yanovsky was afkomstig uit de folkgroep The Mugwumps, waar onder andere ook de toekomstige The Mamas and the Papas-leden Mama Cass Elliot en Denny Doherty bij hoorden. Sebastian was eveneens een goede bekende in de muziekwereld, die opgroeide in de folkscene van het New Yorkse Greenwich Village. Hij was de zoon van een virtuoos mondharmonicaspeler en bespeelde het instrument zelf ook. Sebastian had al ervaring met optredens en opnames en speelde zelfs voor een korte tijd bij The Mugwumps. Naast Sebastian en Yanovsky bestond de band uit zanger/drummer Joe Butler en bassist Steve Boone.
The Vogues was een Amerikaans vocal quartet uitTurtle Creek, Pennsylvania, U.S. een voorstad van Pittsburgh. de band bestond uit Th Bill Burkette (lead baritone), Don Miller (bariton), Hugh Geyer (eerste tenor) en Chuck Blasko (tweede tenor).
Atom Heart Mother is een studioalbum uit 1970 van Pink Floyd. Het album werd geproduceerd door Norman Smith en als technicus was Alan Parsons verantwoordelijk.
Het album werd vernoemd naar het titelnummer, dat eigenlijk The Amazing Pudding had zullen heten. Een krantenartikel onder de titel "Nuclear drive for woman's heart" inspireerde echter de bandleden tot de nieuwe titel. Atom Heart Mother werd opgenomen in EMI's Abbey Road Studios te Londen.
De albumhoes toont een koe in een weiland, zonder enige tekst of andere aanwijzingen. Omdat Pink Floyd vrijelijk wilde experimenteren met allerlei soorten muziek, zonder geassocieerd te worden met een specifieke stijl of imago zochten ze een neutraal hoesontwerp. Storm Thorgerson, geïnspireerd door Andy Warhols koeienbehang, zei later dat hij eenvoudig een stukje het platteland inreed, en het eerste ding fotografeerde dat hij zag. De naam van de koe is Lulubelle III.