"Long Train Runnin'" (or "Long Train Running") is a song recorded by The Doobie Brothers and written by band member Tom Johnston. It was included on the band's 1973 album The Captain and Me and released as a single, becoming a top 10 hit on the US Billboard Hot 100, peaking at number 8.
Dooby,s Jam
Ik heb het genoegen gehad The Doobie Brothers een keer te zien optreden.Halverwege de jaren 70 op een festival op de renbaan van Hilversum. The Doobie,s ook met Jeff"Skunk"Baxter op gitaar veel vuurwerk op een festival met een droomprogrammering.Uit Nederland Alquin en Earth & Fire,en verder Het Mahavishnu Orchestra,,Tim Buckley, The Allman Brothers(meer dan 3 uur).Het optreden van Van Morrison ging niet door.
Number 125 Hyndford Street, in
east Belfast, doesn’t look like the cradle of a lifetime’s dreams,
memories and associations. It’s a tiny, blank-faced two-up-two-down
terrace house, no different from any of the other red-brick homes
alongside it. That’s apart from the discreet plaque beside the front
door, which announces that Van Morrison was born here on August 31st,
1945.
His father,
George, was an electrician at the nearby Harland and Wolff shipyard;
more significantly, George was also a keen collector of jazz and blues
records, which he bought from a man called Solly Lipsitz, who owned
Atlantic Records on High Street.
Over his
songwriting career Morrison has returned again and again, in spirit, to
his childhood home and its nearby streets, rivers and parks, and these
places have never lost their hold on his imagination.
"On Hyndford Street"
Big hand for the band":
Dave Keary (Guitar)
Paul Moore (Bass)
Paul Moran (Keyboards)
Bobby Ruggiero (Drums)
Dana Masters (Vocals)
"On Hyndford Street"
Take me back, take me way, way, way back
On Hyndford Street
Where you could feel the silence at half past eleven
On long summer nights
As the wireless played Radio Luxembourg
And the voices whispered across Beechie River
In the quietness as we sank into restful slumber in the silence
And carried on dreaming, in God
And walks up Cherry Valley from North Road Bridge, railway line
On sunny summer afternoons
Picking apples from the side of the tracks
That spilled over from the gardens of the houses on Cyprus Avenue
Watching the moth catcher working the floodlights in the evenings
And meeting down by the pylons
Playing round Mrs. Kelly's lamp
Going out to Holywood on the bus
And walking from the end of the lines to the seaside
Stopping at Fusco's for ice cream
In the days before rock 'n' roll
Hyndford Street, Abetta Parade
Orangefield, St. Donard's Church
Sunday six-bells, and in between the silence there was conversation
And laughter, and music and singing, and shivers up the back of the neck
And tuning in to Luxembourg late at night
And jazz and blues records during the day
Also Debussy on the third programme
Early mornings when contemplation was best
Going up the Castlereagh hills
And the cregagh glens in summer and coming back
To Hyndford Street, feeling wondrous and lit up inside
With a sense of everlasting life
And reading Mr. Jelly Roll and Big Bill Broonzy
And "Really The Blues" by "Mezz" Mezzrow
And "Dharma Bums" by Jack Kerouac
Over and over again
And voices echoing late at night over Beechie River
And it's always being now, and it's always being now
It's always now
Can you feel the silence?
On Hyndford Street where you could feel the silence
At half past eleven on long summer nights
As the wireless played Radio Luxembourg
And the voices whispered across Beechie River
And in the quietness we sank into restful slumber in silence
And carried on dreaming in God.
Chicago is een Amerikaanse rock
band ,opgericht in 1967 in Chicago, Illinois. Ze beschrijven zelf hun muziek al "rock and
roll band with horns" in het begin politiek geladen, somsexperimenteel, een combinatie van rock en jazz.Later ging de groep over op een wat meer "softe" sound en ballads..Voor mij persoonlijk minder interessant maar desondanks scoorde de groep meerdere hits gedurende de jaren 1970 en 1980. Chicago is een vandelangstlopendeen meest succesvollerockgroepenuit de geschiedenis.
Does Anybody Really Know What Time it Is?
Op 12 December trad de band op in het mooie Concertgebouw in Amsterdam ,voor een ,op het oog, zeer statisch publiek.
De originele bezetting van de band was ,Robert Lamm- keyboard,Terry Kath -guitar ,Peter Cetera -bassist ,zij deden ook de vocals, James Pankow, Lee Loughnane en Walter Parazaider vormden de blazerssectie en Danny Seraphine op de drums.
25 or 6 to 4
Het eerste album (April 1969), The Chicago Transit Authority, was gelijk een dubbel album,wat toch wel bijzonder was voor een eersteling.. Er werden er meer dan een miljoen van verkocht.Het album bevat klassiekers als "Does Anybody Really Know What Time It Is?", "Beginnings", "Questions 67 and 68", en "I'm a Man" – allemaal ook uitgebracht als singles. Toen de echteChicagoTransit Authority( bus en trein maatschappij in Chicago.) dreigde metjuridische stappen over de naam ,werd snel na de releasevan het album, de bandnaamingekort totChicago
Its better end soon (Chicago ll )
Terry Kath's ontwikkeling als gitarist was zo sterk dat zelfs Jimi Hendrix een bewonderaar was van Terry,s manier van spelen .Zo vertelde saxophonist
Walter Parazaider, “This guy
came up very quietly and tapped me on the
shoulder. He says, ‘Hi, I’m Jimi Hendrix.
I’ve been watching you guys and I think
your guitarist is better than me.”
TerryAlanKath(31 januari 1946-23 januari 1978), geborenin Chicago, Illinois, was een Amerikaansemuzikanten songwriter. Hij was deoriginelegitarist enmede-oprichter vande rockbandChicago.Hij stierfin het begin van1978, achtdagen voor zijn32ste verjaardag, het spelen met een pistool werd hem noodlottig.
Natuurlijk zijn de beelden gedateerd,soms zelf lachwekkend (The Chantays)maar de muziek staat nog steeds als een huis.
Uit de beginttijd van Arthurs,Musical Journey.....
Dick Dale & the Del-Tones (Misirlou) Dick Dale (geboren als Richard Anthony Monsour op 4 mei, 1937, in Quincy, Massachusetts) ook bekend als "The King of the Surf Guitar", is een van de pioniers op het gebied van surfrock en één van de meest invloedrijke gitaristen uit de vroege jaren '60. Dale experimenteerde met galmeffecten en maakte gebruik van custom gebouwde Fenderversterkers, inclusief de allereerste 100 watt versterker.
Met zijn band de Del-Tones (bassist Ron Eglit, drummer Ron Fish en gitarist Carl Verhein), werden Dale's live shows lokaal zeer druk bezocht. Het nummer "Let's go Trippin" uit 1961 wordt vaak gezien als het eerste surf rock nummer. Deze werd gevolgd door meerdere lokaal uitgebrachte nummers, zoals "Jungle Fever" en "Surf Beat" welke uitkwamen onder zijn eigen Deltone label. Zijn eerste volledige album was "Surfers' Choice" uit 1962. Dit album werd uitgebracht door Capitol Records en wereldwijd verspreid. Dale verscheen in die tijd vaak in de "Ed Sullivan Show" en meerdere films. Zijn tweede album werd vernoemd naar zijn bijnaam; "King of the Surf Guitar".
Sounds Incorporared (Rinky Dink/William Tell) Sounds Incorporated, later bekendals Sounds Inc., waren een Britseinstrumentale popgroep .
In 1964 werden ze Cilla Black's backing band, en het volgende jaar waren ze de openingsact voor de Beatles tijdens hun wereld tournee,inclusief het concert in New York's Shea Stadium. Hun grootste succes als groep bereikten ze in Australie, waar hun versie van de "William Tell Overture" de tweede plaats in de hitparade bereikte In 1967 vroegen de Beatles Cameron, Holmes, en West (de saxofoonsectie van de band) hen voor de Sgt. Pepper's Lonely Hearts Club Band album track, "Good Morning Good Morning".
The Chantays(Pipeline) waren een surf rockband uit de vroege jaren60.Bekend van hun instrumentale hit "Pipeline" (1963).Bandleden waren Bob Spickard, Brian Carman (co-writers of Pipeline), Bob Welch, Warren Waters en Rob Marshall .
The Shadows( The Savage) was een instrumentale muziekgroep, actief vanaf de jaren '50 tot begin deze eeuw. Als band legden ze de basis voor de klassieke line-up, bestaande uit een sologitaar, een slaggitaar, een basgitaar en drums. The Shadows was jarenlang de vaste begeleidingsgroep van Cliff Richard en het voorbeeld voor talloze gitaristen, waaronder Tony Iommi, Mark Knopfler, Pete Townshend, Frank Zappa en Brian May.
The Spotnicks(Amapola) waren een instrumentale rockgroup uit Zweden,opgericht in1961. Mede bekend door hun "space suit" kostuums op het podium ,en door hun speciale elektrische gitaarsound Ze hebben 42 albums albums op hun naam staan,verkochten er meerdan 18 million en touren nog steeds .
The Ventures (Walk don,t run)
De instrumentale surfgroepThe Ventures werd in 1959 in Seattle opgericht door de gitaristen Bob Bogle en Don Wilson. In 1960 scoorde de groep met Walk Don't Run een wereldhit. De groep bereikte in de jaren 60 met 14 instrumentale singles de Billboard Top-100. Van de Ventures werden meer dan 250 verschillende albums uitgebracht. In 1964 verkochten ze in Japan meer platen dan de Beatles. Ze inspireerden ontelbare gitaargroepen in alle werelddelen, waaronder de bekendste surfband uit de geschiedenis, de Beach Boys, en veel Nederlandse indorockgroepen.
The Jumping Jewels - Dakota
De Haagse gitaargroep The Jumping Jewels was gebaseerd op de Fender Stratocaster-sound van The Shadows. Vooral ook door toedoen van hun manager Herman Batelaan wist de groep met zijn professionele aanpak een internationale status te bereiken. Met hun zanger Johnny Lion
(Jan van Leeuwarden) hadden zij in de periode 1961-1965 een enorm groot
succes in Nederland. In de zalen speelden zich vaak wilde taferelen af
met hysterische fans.
De bezetting bestond naast Lion uit Hans van Eijk (sologitaar), Tjibbe Veelo (slaggitaar), Joop Oonk (basgitaar), Frits Tamminga (drums). De laatste werd in 1963 vervangen door Cees Kranenburg jr..
The Tielman Brothers
De Tielman Brothers was een Nederlandse rockband die ontstond in
de jaren veertig en in verschillende bezettingen tot in de 21e eeuw
actief was. In haar hoogtijdagen (begin jaren zestig) bestond de groep
uit de vier gebroeders Tielman: Reggy (1933-2014), Ponthon (1934-2000),
Andy (1936-2011) en Loulou (1938-1994). Ook hun zus Jane (1940-1993)
heeft met de Tielman Brothers opgetreden
The Jokers waren een Belgische rockgroep die vooral in de jaren 60 succes had. De groep, afkomstig uit Antwerpen, concentreerde zich vooral op gitaarmuziek. Grammofoonplaten
van deze groep werden tijdens hun meest succesrijke periode, het midden
van de jaren 60, over de hele wereld uitgebracht, eerst enkel singles, later ook volledige LP's. Vooral in Japan
werd veel materiaal van de groep uitgebracht. Door de jaren heen is er
altijd een internationale belangstelling voor hun gitaarmuziek blijven
bestaan.
Een ontmoeting met Jack Hustinx vorig jaar tijdens het Bonnie Raitt concert in de Rivierenhof in Antwerpen.Het gesprek kwam op de komende tour van Malford Milligan & The Souther Aces in 2019.Het t,Beest mocht daarin naar mijn idee niet ontbreken,Een berichtje naar programmeur Frank was voldoende,die was gelijk overtuigd.en korte tijd later kreeg ik het bericht van Jack dat ze geboekt waren op dit mooie podium.Het gevolg, dit geweldige optreden in een lekker volle zaal.!
"Getting over you" (dedicated to Stephen Bruton) film by Gert van Leent
Malford Milligan was born in Taylor, Texas, to Frank and Mary Milligan. In 1981, after a period as a sociology student at Texas Tech University, Milligan moved to Austin to begin studies at the University of Texas.
Instead, his Monday night blues jams became the beginning of a life in
music. His first local band, Stick People, launched his career as a
singer.
"Talk to You Daughter" film by Gert van Leent
In 2002 Milligan recorded and released the Sweet Cherry Soul
album, backed by a band from The Netherlands that was put together by
Milligan's friend and Dutch musician/producer Jack Hustinx.[1]
The album contains original material written by Milligan & Hustinx
as well as a blend of known and obscure Soul, Rhythm & Blues and
Gospel classics. Also two songs written by Milligan's close friend Stephen Bruton
were included. This band, The Malford Milligan Band, played three tours
in The Netherlands in 2002-2003, as well as a tour in and around
Milligan's hometown Austin, Texas, in 2003.
"I'm glad to do it" film by Gert van Leent
Also in 2017, Malford and Hustinx teamed up again. In May 2018, the two
announced a new album they had been collaborating on for the last year,
co-writing songs and exchanging ideas for a new Malford Milligan &
The Southern Aces album that Hustinx would be producing. Life Will Humble You was released late October 2018 on the Dutch label Royal Family Records [4] (founded by renowned Dutch singer/songwriter JW Roy). Coinciding tours in both The Netherlands and Texas are also scheduled.
film by Hans van Zweeden
The Southern Aces from Nederland are Milligan’s friend , singer/songwriter / producer from ‘Life
Will Humble You’ Jack Hustinx (Shiner Twins) on gitaar vocals. Keys and en accordeon Roel Spanjers (Federique Spigt, Sunset Travellers,
Ruben Hein, Ricky Koole). Electrische gitaar Eric
van Dijsseldonk (JW Roy, Erwin Nijhoff, Ricky Koole/Leo Blokhuis). Bass, Roelof Klijn (Coup de Grace, The Strikes,
Shiner Twins, Rootbag) Drums Fokke de Jong (Normaal, KOTW, The King’s
Rhythm Crew).
In memory of Elizabeth Reed Fillmore East 9-23-1970 Veel live-albums werden opgenomen in de Fillmore East. o.a Jimi Hendrix met deBand of Gypsies
Who Knows Fillmore East 12-31-1969 John Mayall's The Turning Point is hier opgenomen
John Mayall Grateful Dead bracht een 4-disc uit van hun optreden in de Fillmore East in April 1971, getiteld Ladies and Gentlemen… The Grateful Dead: Fillmore East — April 1971 . Een ander beroemd album dat hier opgenomen : Miles Davis'Live op de Fillmore East, op 7 maart 1970 , een zeldzame live registratie van de Davis' zogenaamde Lost Quintet. Kort vordat de Fillmore gesloten werd namFrank Zappa and the Mothers een live album op genaamd Fillmore East — June 1971 . Kort voor de locatie was sluiter, Frank Zappa en de Mothers een live album opgenomen in juni 1971, getiteld Fillmore East - juni 1971. Op het einde van de show,na het spelen van Happy Together had Frank Zappa nog het volgende te zeggen: I know that in a way it's sad that Bill Graham is closing down the Fillmore, but I'm sure he'll get into something better. It's been lovely working for you this evening, good night boys and girls."
Jethro Tull For a thousend Mothers Fillmore East 1970
Misschien wel de beste periode uit de lange carriere van Golden Earring ,getuige dit prachtoptreden in Winterland San Fransisco.Messcherpe solo.s van George Kooymans,prima zang van Barry Hay,ondersteund door de strakke rythmsectie van Rinus Gerritsen en Cesar Zuiderwijk.Rober Jan Stips vult alles mooi op met zijn keyboards en er is ook een gastrol voor Bertus Borgers.Mooi optreden!
She Flies on Strange Wings (abum Seven Tears 1971)
Richard George Manuel (Stratford (Canada), 3 april 1943 – Winter Park (Florida), 4 maart 1986)
On March 4th 1986, the Band's lead singer, pianist, and drummer Richard Manuel
died in a motel room in Winter Park, Florida, while touring with the reunited Band.
His emotional, soulful voice and his beautiful songwriting was essential to the success of the
original group.
You Don,t Know Me
“I always felt very comfortable with Richard in The Band. I knew
nobody else had a better singer. Richard’s policy was to hold up his
glass and say, ‘spend it all!’ – which is a pretty good policy when you
think about it.” – Levon Helm, 1997
The Shape I,m In
"He brought a lot of powers
and strengths to the group. He brought in gospel music from his church
upbringing. Plus, he loved to play and just come up with new things. It was
like having a force of nature in the band."
Rick Danko
Tears of Rage "Richard not only had the voice, he had this great rhythmic feel..."
Garth Hudson
Georgia On My Mind
"I was madly in love with Richard... At the time, [1975] we had the same
troubles. I felt insecure and he was clearly insecure, and yet he was so
incredibly gifted....For me he [Richard] was the true light of the
Band. The other guys were fantastic talents, of course, but there was
something of the holy madman about Richard. He was raw. When he sang
in that high falsetto the hair on my neck would stand on end.
Not many people can do that."
Eric Clapton
King Harvest
"Richard Manuel's is the first voice you hear on the first Band album
Music from Big Pink. After a Robbie Robertson guitar intro that
sounds as if it's being fed through Garth Hudson's Lowrey organ at its most
distorted, his aching baritone launches into the first reproachful
line of `Tears of Rage`. As it arches over `arms`, you can't help thinking
of Ray Charles, the singer who more than any other shaped this unlikely
white soul voice from Stratford, Ontario. And by the end of the first
chorus you realize why, in an almost unspoken way, Manuel's fellow
Band vocalists Levon Helm and Rick Danko always looked upon him as the
group's `lead` singer."
Barney Hoskyns
Pull Up Some Dust and Sit Down is the fourteenth studio album by American singer-songwriter and multi-instrumentalist Ry Cooder. It released on August 30, 2011, by Nonesuch Records .
Following his 2008 album I, Flathead, Cooder pursued a more political direction with his songwriting, inspired by the late-2000s economic crisis and protest songs of the past. Pull Up Some Dust and Sit Down
was written and produced by Cooder, who recorded its songs at Drive-By
Studios, Ocean Studios, and Wireland Studios in California. He played
various instruments and worked with musicians such as Flaco Jiménez, Juliette Commagere, Robert Francis, and Jim Keltner.
No Hard Feelings (album Pull Up Some Dust And Sit Down)
In "No Hard Feelings", Cooder sings from the perspective of a lowly
prospector who scolds businessmen for dealing with land exclusively in
business terms.He dismisses the rich and elite as "ripples" in history and is willing to tolerate them provided that they avoid conflict.
After completing his epic California Trilogy, with its stories of life in his home state in the 40s and 50s, Ry Cooder returns with a solo project that is as refreshing, brave and original as his early recordings in the 70s. This time round there are no elaborate narratives, but there is a common theme: these are songs of a broken, divided society and the gap between rich and poor, but with the anger matched against humour. He's a master at setting bleak or thoughtful lyrics against jaunty melodies. No Banker Left Behind is the story of bankers on a spree after they "robbed the nation blind", set to a romping, country-edged tune, while Christmas Time This Year places a horrific story of war casualties against a cheerful Mexican dance melody, with accordion from Flaco Jiménez. Cooder plays guitar, mandola, banjo, bass and keyboards, and constantly changes direction from the evocative portrait of a rich man and his maid in Dirty Chateau to the gospel-edged stomp of Lord Tell Me Why ("a white man ain't worth nothing in this land no more"), which is quickly followed by the witty blues of John Lee Hooker for President. He ends with No Hard Feelings, a finely sung ballad that first rewrites Woody Guthrie ("this land should have been our land") and ends in despair and resignation. Magnificent. - guardian.co.uk
In contrast to other albums by Colosseum, The Grass Is Greener was released only in the United States and Canada, on the Dunhill label, distributed by ABC. It was conceived as a North American alternative to November 1969's Valentyne Suite,
complete with a muted, blue-green variation of the aforementioned
album's cover. It features four tracks recorded with then-new
guitarist/vocalist Dave "Clem" Clempson in the winter of 1969 ("Jumping
Off The Sun," "Lost Angeles," "Rope Ladder To The Moon," "Bolero");
three tracks from the 1969 Vertigo LP Valentyne Suite but with
vocal and guitar parts provided by Clempson ("Butty's Blues," "The
Machine Demands A Sacrifice," "The Grass Is Greener") instead of James
Litherland; and one track, "Elegy," that appears to be the same as the
original from Valentyne Suite, including Litherland's vocal. The
record was remastered and released as a bonus disc in Sanctuary Records'
2003 deluxe CD edition of Valentyne Suite.
Los Angeles - bonustrack
John Hiseman - drums,Dick Hestall-Smith - soprano/tenor,woodwind.Dave"Clem"Clemson - guitar.
Tony Reeves - bass.Dave Greenslade - organ/piano/tuner percussion.
