donderdag 6 juni 2013

Neil Young - ZiggoDome Amsterdam (5-6-2013)

Een prachtige zonnige dag om af te reizen naar Amsterdam voor mijn zoveelste Neil Young concert,toch altijd een van de hoogtepunten van een concertseizoen(voor mij tenminste)
Allereerst was er de ontmoeting met mijn muziek vrienden Giel en Gerrit,leuk om weer eens"live"bij te praten.Voor Giel een wat ongebruikelijke omgeving (onder de rook van de Amsterdam Arena) maar het bier smaakte ondanks dat prima.

 
 van L naar R Giel,Gerrit, Aart

Terwijl de mannen nog wat gingen eten sloot ik maar alvast aan in de rij om een mooi plaatje voor het podium te bemachtigen
Het voorprogramma werd verzorgt door Los Lobos,was al weer een tijdje geleden dat ik de mannen in aktie had gezien.Er waren nogal wat kilootjes bij gekomen(Carlos Lozano en David Hidalgo)maar ondanks wat technische problemen met de gitaar van Louis Perez was het toch een mooi optreden.

                              Foto Aart
 Bijzonder was het gastoptreden van een jong accordeonistje uit Limburg,had een mooie Flaco Gimenez in huis,tot groot plezier van de band.Hoogtepunt tijdens Los Lobos optreden.

Tussen de twee optredens een hoop gedoe op het podium,mannetjes in witte pakken die een soort komische act opvoerden,niet aan mij besteed maar een mooie gelegenheid om bij te praten met een echtpaar uit Washington DC die speciaal uit Amerika overgekomen waren voor Neil,s Europese tournee.De echte die-hards N.Y. fans dus.


                                Foto Aart
Klokslag kwart voor negen betraden Neil en consorten het podium,en dat nog wel onder de tonen van het Wilhelmus!!erg apart.Het openings nummer is Love and Only Love gevolg door Powderfinger,de toon is gezet.Het echtpaar,vooral de dame ,word gek.brult constant Neillllll,maar ik geloof niet dat hij haar gehoord heeft.Wat verder opvalt dat de mannen er zin in hebben.er word onderling veel gedolt en wat verder opvalt is de prachtige belichting.


                                Foto Aart
 Hierna twee nummers van Neil,s laatste album Psychedelic Pill en Walk Like a Giant.Voor de liefhebbers van de akoestische N.Y.even slikken,de volumeknop word opengedraaid en Neil ramt erg lustig op los.vooral Walk like a Giant hakt er in.Hierna opeens een rustmoment,we gaan terug naar het Woodstock uit de jaren 70,het decor laat een enorme regenbui zie(we horen zelfs no rain,no rain) en de band zet het mooie Hole In The Sky in.prachtig driestemmig gezongen door Billy,Neil en verscholen achter zijn drumkit Ralph Molina.Voor mij een van de hoogtepunten van het concert.

                               Foto Aart
 Dan is het tijd voor een akoestisch intermezzo,natuurlijk Heart Of Gold met Neil rustig wandelend over het podium.Daarna Blowin In The Wind,verrassend want covers horen we niet vaak van Neil.
Had van mij ook The Needle of Old Man mogen zijn.Hierna verdwijnt Neil achter de piano en word voor mij onzichtbaar.Gelukkig word dat gecompenseerd door een prachtige dame met gitaarkoffer die over het podium paradeert ter ondersteuning van het lied Singer Without A Song.


                               Foto Aart
Hierna worden de gitaren weer ingeplugd,het derde nummer van Neils laatste nummer volgt ,Ramada In daarna een van mijn persoonlijke favorieten Cinnamon Girl ,in een krachtige korte versie.Daarna weer een verrassing Frank Sampedro kan ook zingen!!Een muzikale conversatie tussen Neil en Frank tijden het nummer Fuckin Up.Mooie soort discoachtige uitvoering met natuurlijk regelmatig Franks middelvinger als ondersteuning.Prachtuitvoering!.Dan volg een feest van herkenning,Bufallo Springfield komt om de hoek kijken"Mr Soul"samen met Johnny Rotten in "Hey Hey, My My.Hierna weer een korte onderbreking,weer die vreemde mannetjes op het podium,maar dan toch de toegift.

                                   Foto Aart
.Het oude vertrouwde orgeltje is vanuit de nok nedergedaalt "Like A Hurricane" word ingezet.Ik dacht dat het niet kon ,maar de volume knop word nog meer opengezet.Een orkaan dendert door Dome die op zijn grondvesten staat te trillen,Neil gaat los,vergeet even dat hij bijna 68 jaar is,hij struikelt bijna,maar het loopt goed af.

                                           Filmpje Aart
 Daarna ,om af te koelen het rustige "Roll Another Number"een mooi afscheidsnummer waarbij Neil iedereen bedankt voor het komen, Ook"All of the Crazy Horse Personnel"word bedankt voor hun medewerking en Neill wenst ons allemaal een veilige thuisreis ..En wie weet ,misschien tot ziens...
Een mooie afsluiting van mijn zoveelste prachtige Neil Young avond.

Picture  Thrasher's Wheat



4 opmerkingen:

René zei

Mooi verslag Aart!

Jaap zei

Dir verslag maakt, adt ik best jaloers ben geworden..!!
Fijn dat jullie er van hebben genoten!

Giel zei

Prachtig weergegeven Aart, zo was het. En dank voor de gezelligheid en zo ;)

vanfan zei

Goed om je enthousisame voor deze avond te lezen.