Armand - Een van hen ben ik

 Armand, artiestennaam van Herman George van Loenhout (Eindhoven, 10 april 1946 – aldaar, 19 november 2015), was een Nederlandse protestzanger. Met het nummer Ben ik te min? stond hij in 1967 14 weken in de Top 40 en brak hij door als artiest. Armand maakte deel uit van de hippiegeneratie en stond bekend als fervent gebruiker van cannabis. Zijn albums bevatten maatschappijkritische teksten, veelal geïnspireerd door de hippie-ideologie.

                    Armand (Concertgebouw 1967, in het voorprogramma van Donovan)

 Je komt binnen en je stikt er in de rook en alles ruikt er muf.
Want in de Poort is het asociaal en niet zo akelig duf.
En het intellect viert hoogtij, men voelt zich interessant
En om op te vallen zet men alle normen aan de kant.
En de baas loopt rond met een trots gezicht en een ouderwetse sik.
En iedereen is even gek en een van hen ben ik!



En je zit er dicht opeen gepakt, je zweet je er kapot.
Maar je vindt 't er gezellig ook al is alles even rot.
En met zonnebril en lange haren zijn ze artistiek
En niet door schilderkunst of dichtwerk of muziek.
En als men vraagt hoe oud ze zijn, dan geven ze geen kik
Nee, dan knijpen ze 'm allemaal en een van hen ben ik!



En men praat er over de maatschappij en de zin van het leven
En over 't nut van kerk en huisgezin, waar ze zelf toch geen barst om geven
En 'n hele kleffe club van halve zachten spreekt ze tegen,
Omdat men lalt over wat men zou willen en niet heeft gekregen.
En daarom zijn ze zo opstandig en staan meteen in de fik
Als iemand hen dan tegenspreekt en een van hen ben ik!



Maar d'r zitten erbij met een goed verstand en akelig heldere kop.
En alleen door hun kleding en overtuiging neemt men hen niet op,
In de maatschappij van rijtjes-lopers, hoge-boordenslijmers,
Waar alleen plaats is voor meewaaiers en eigenheimers.
En de strooplikkers, die zijn tegen de vijftig vet, ongemakkelijk dik.
Maar zij blijven mager van het denken en een van hen ben ik!

Armand, artiestennaam van Herman George van Loenhout (Eindhoven, 10 april 1946 – aldaar, 19 november 2015),
 

 

Howlin Wolf (Chester Arthur Burnett) Live!!

      

                                 Performance at Big Duke,s Flamingo,Chicago Illiones
                                                                  

                        Chester Arthur Burnett (June 10, 1910 – January 10, 1976), known professionally as Howlin' Wolf, was an American blues singer, songwriter, guitarist, and harmonica player. He is regarded as one of the most influential blues musicians of all time. Over a four-decade career, he recorded in genres such as blues, rhythm and blues, rock and roll, and psychedelic rock. He also helped bridge the gap between Delta blues and Chicago blues. Born into poverty in Mississippi as one of six children, he went through a rough childhood where his mother kicked him out of her house, and he moved in with his great-uncle, who was particularly abusive. He then ran away to his father's house where he finally found a happy family, and in the early 1930s became a protégé of legendary Delta blues guitarist and singer, Charley Patton. He started a solo career in the Deep South, playing with other notable blues musicians of the era, and at the end of a decade had made a name for himself in the Mississippi Delta.                             

                                   Chester Arthur Burnett (June 10, 1910 – January 10, 1976)

With a booming voice and imposing physical presence, he is one of the best-known Chicago blues artists. AllMusic has described him as "a primal, ferocious blues belter with a roster of classics rivaling anyone else, and a sandpaper growl of a voice that has been widely imitated"

John Prine & The Lost Dogs - Lake Marie

 

 Austin City Limits 1996 

John Prine-vocals/guitar,Larry Grain-guitar/vocals,Phil Parlapiano-keys/vocals,David Steel-leadguitar/mandolin,David Jaques-bass,Ed Gaus-drums

 

"Lake Marie" is arguably the album's most popular track. The song was inspired in part by Prine's crumbling marriage and a series of grisly murders the singer remembered the Chicago news media having a field day with when he was a kid. The John Prine Shrine website quotes the singer discussing his inspiration for the song: "It's an actual place along the Illinois-Wisconsin border. There's an entire chain of lakes along there, small lakes, and I remember as a teenager growing up in Chicago, a lot of the teenagers would go to these lakes and in the summer time kind of get away from the city. Lake Marie was kind of just one that stuck out in my mind. About '59, '60, '61, I grew up in Maywood - it's a western suburb of Chicago, and we started hearing about murders that weren't related to the mob. You know, John Wayne Gacy was like, about two towns away from me and you just hear about it. The suburbs were kind of thought to be a pretty safe place at the time, and then some of these unexplained murders would show up every once in a while, where they'd find people in the woods somewhere. I just kind of took any one of them, not one in particular, and put it as if it was in a TV newscast. It was a sharp left turn to take in a song, but when I got done with it, I kind of felt like it's what the song needed right then." In 2005 Lloyd Sachs wrote that the song was "one of Prine’s masterpieces." In a 2009 interview with The Huffington Post, Bob Dylan commented, "If I had to pick one song of his, it might be 'Lake Marie'." 

                                   John Prine (Maywood, 10 oktober 1946 - Nashville, 7 april 2020)