Arthur,s Muziekverzameling B/C 196-200

196 Byron Lee & the Mighty Sparrow
(only a fool)




197 Joan Baez Day After Tomorrow(nieuw)




198 Elvin Bishop The Blues Rolls On(nieuw)





199 CPR (Crosby Pevar Raymond)





200 JJ Cale (8) LP

MISSISSIPPI JOHN HURT

Boomp3.com
Mississippi John Hurt (Teoc (Mississippi), 8 maart 1892 - Grenada (Mississippi), 2 november 1966) was een Amerikaanse bluesgitarist/zanger met een zeer bijzondere syncopische gitaarstijl. Zijn stijl wordt omschreven als Country Blues of Delta Blues.


John Hurts moeder had, toen hij negen was, een gitaar gekocht. John heeft zichzelf geleerd er op te spelen en het dorpje lag dusdanig afgelegen dat er geen rondtrekkende gitaristen
langskwamen.Boomp3.com
Zijn stijl was hierom volledig anders dan gebruikelijk en hij speelde zonder plectrum. De muziek klinkt alsof John Hurt twee gitaren tegelijkertijd speelt waarbij hij ritme en melodie combineert. Hij speelde voornamelijk op lokale feesten in de buurt van Avalon, Mississippi.


In 1928 werd hij opgemerkt door Tommy Rockwell, directeur van OKeh, en er werd een plaat opgenomen. Later werd hij uitgenodigd om naar New York City te komen voor een tweede sessie. Hij kreeg $240 voor de opnames en keerde daarna terug naar de delta, waar hij als boerenknecht werkte. De plaat had nauwelijks bekendheid tot de jaren 60 toen vele muzikanten op zoek waren naar nieuwe muziekvormen.



In 1963 werd zijn muziek herontdekt door Tom Hoskins en hij ging op zoek naar John Hurt, die nog steeds in Mississippi bleek te wonen. Tegen het eind van zijn leven nam hij nog drie albums op. In 1988 werd Mississippi John Hurt opgenomen in de Blues Hall of Fame



Hij speelde nog verschillende malen op grote muziekfestivals, had zelfs een optreden op de Tonight Show en er werden vele artikelen geschreven over hem en zijn karakteristieke stijl van gitaarspelen.

Let the mermaids flirt with me

Blues all on the ocean, blues all in the air.
Can't stay here no longer, I have no steamship fare.
When my earthly trials are over, carry my body out in the sea.
Save all the undertaker bills, let the mermaids flirt with me.

I do not work for pleasure, earthly peace I'll see no more.
The only reason I work at all, is drive the world from my door.
When my earthly trials are over, carry my body out in the sea.
Save all the undertaker bills, let the mermaids flirt with me.

My wife controls our happy home, a sweetheart I can not find.
The only thing I can call my own, is a troubled and a worried mind.
When my earthly trials are over, carry my body out in the sea.
Save all the undertaker bills, let the mermaids flirt with me.

Blues all in my body, my darling has forsaken me.
If I ever see her face again, I have to swim across the sea.
When my earthly trials are over, carry my body out in the sea.
Save all the undertaker bills, let the mermaids flirt with me.

Blues all on the ocean, blues all in the air.
Can't stay here no longer, I have no steamship fare.
When my earthly trials are over, carry my body out in the sea.
Save all the undertaker bills, let the mermaids flirt with me.
Boomp3.com

TOM WAITS(Live at the Bridgeschool Benefit 1999)

The Bridge School Benefit is an annual non-profit charity concert held in Mountain View, California every October at the Shoreline Amphitheatre. The concerts are all organized by musician Neil Young and his wife, Pegi.

Proceeds benefit the Bridge School, which assists children with severe physical impairments and complex communication needs. One of the thrusts of the program is the use of advanced augmentative and alternative communication systems and assistive technology.

The first concert was in October 1986, and, with the exception of 1987, the concert has been held every year since. It is known for having a relatively high-profile lineup and strong performances, probably due to Neil Young's extensive connections within the music industry. As a practice, but not a rule, the performers use acoustic instruments. Young also personally performs every year.

Tom Waits Live at the Bridschool Benefit 1999 (part one)

Tom Waits, geboren als Thomas Alan Waits (Pomona (Californië), 7 december 1949) is een Amerikaans zanger, componist, schrijver en acteur. Zijn stem kan omschreven worden als een lage, rauwe, bijna grommende stem, en soms hees fluisterend.

Tom Waits' carrière begon in 1971 toen hij naar Los Angeles verhuisde en een contract kreeg aangeboden door Herb Cohen, de manager van onder andere Frank Zappa. Na veel afgebroken opnamesessies bracht hij in 1973 zijn eerste album uit, het melancholieke Closing Time. Het album kreeg goede kritieken, maar kreeg pas echt aandacht toen The Eagles het nummer Ol' '55 opnamen in 1974.

Waits is een zanger die uit het nachtclubcircuit komt en op zijn volgende albums is dit ook te merken. Het album The Heart of Saturday Night is half gezongen, half gesproken met een zachte jazzbegeleiding op de achtergrond. Zijn album Nighthawks at the Diner is opgenomen in de studio, maar met een klein publiek om de sfeer van een liveshow na te bootsen. Op het album staan ook lange gesproken stukken zoals hij ook in een echt optreden met het publiek praatte.

Tom Waits (Live at the Bridge School Benefit 1999(part two)

1980 was het jaar waarin hij een lange werkrelatie startte met Francis Ford Coppola, die hem vroeg de muziek voor de film One from the Heart te schrijven. Tom speelt ook in sommige van Coppola's films, onder andere The Outsiders, The Cotton Club en Dracula. Hij werkte daarnaast ook met andere regisseurs, zoals Robert Altman. Samen met zijn vrouw schreef Tom Waits de surrealistische concertfilm Big Time. Hij trad hier ook in op.

Nadat hij het Asylum Records-label verliet, werd zijn muziek minder mainstream. Zijn drie albums uit het midden van de jaren tachtig, Swordfishtrombones, Rain Dogs en Frank's Wild Years, hebben alle tot op zekere hoogte een eclectische instrumentatie waarin hij vaak de hoornpartijen uit de soulmuziek samenvoegde met stukken avant-gardepercussie of de distorted gitaarklanken van Marc Ribot. De laatste van deze drie en zijn latere samenwerking met schrijver William S. Burroughs aan The Black Rider demonstreren zijn interesse in het theater, wat tot een enigszins succesvolle acteercarrière en soundtrackwerk heeft geleid.

In de algemene opinie blijft zijn werk toch gekarakteriseerd door zijn rockstem, zijn sterke persoonlijkheid en theatrale aanwezigheid op het podium, en de late night smoky bars-humor van zijn teksten ("I'd rather have a full bottle in front of me than a full frontal lobotomy"). Tijdens zijn optredens gebruikt hij vele verschillende vormen. Soms zingt hij door een megafoon, of hij zet op onnavolgbare wijze zijn hoed scheef en gooit wat zaagsel in de lucht.

Waits trad voor het laatst op in de Verenigde Staten in augustus 2006, ter promotie van zijn nieuwe cd "Orphans" (release 21 november 2006).

Hoewel zijn liederen door veel beroemde artiesten zoals Bruce Springsteen, Meat Loaf en Rod Stewart zijn uitgevoerd, blijft Tom Waits een cultartiest, altijd buiten de mainstream.

http://www.tomwaitslibrary.com/