donderdag 16 september 2010
Neil Young ,,Angry World ,, Premiere
“Angry World” makes good on the title of Neil Young’s forthcoming Daniel Lanois-produced solo album, Le Noise. The sludgy track lays Young’s thoughts on bankers and the ages of darkness/light over a fuzzed-out noisy crunch, vocal loops. As Young promised, it’s “very electric.” It’s also very mellow, considering the ire. This shadowy b&w video for the song pairs well with the Le Noise album art. Probably because it’s an excerpt of a film he’s releasing with the album (as a CD/DVD). The footage was shot by Adam CK Vollick in Lanois’s house. As you’ll note, some of it’s Young recording the song live in the studio, but there’s a lot more going on outside that window.
woensdag 15 september 2010
Do You Remember......Joni Mitchell
Veel aandacht voor Joni Mitchell op het Weblog van VanFan daarom speciaal voor Elsa,Vanfan,Herman,Moniek,en natuurlijk alle musiclovers deze mooie opname van Joni
Big Yello Taxi
VanFan Weblog
http://freewheeler.web-log.nl/
dinsdag 14 september 2010
Dire Straits (1977-1979)
Dire Straits vulde de grote stadions in de jaren 1980/90,een echte supergroep met grote hits.Optredens in de grote stadions,veel hits en mooie songs.Toch gaat mijn voorkeur uit naar de vroege Dire Straits,een heerlijk onbevangen bandje met die meesterlijke gitarist Mark Knopfler.
Mark Knopfler, zijn jongere broer David Knopfler, John Illsley en Pick Withers hebben de band in 1977 opgericht. De naam Dire Straits (Ned: Ernstig in het nauw zitten) verwijst naar de financiële moeilijkheden die de band in zijn beginjaren kende en is verzonnen door een vriend van John Illsley. De band schraapte 120 pond bij elkaar en besloot een demotape met vijf nummers op te nemen. De tape bevatte de nummers Wild West End, Sultans of Swing, Down to the Waterline, Sacred Loving en Water of Love. Ze stuurden deze tape naar de DJ Charlie Gillett die een show genaamd Honky Tonkin had op de radio op BBC Radio London. Gillett vond de muziek zo goed dat hij Sultans of Swing zelfs in zijn show draaide.
Six Blade Knife
Twee maanden later tekende Dire Straits een contract met Phonogram Records en Ed Bicknell werd de manager.
De band ging door met het maken van demotapes voor de radio en er werd hard gewerkt aan een album. Het album, genaamd Dire Straits, werd opgenomen in de Basing Street studios in Londen in februari 1978 voor een budget van 12.500 pond. Het album werd uitgegeven door Vertigo Records, een onderdeel van Phonogram, en werd aanvankelijk geen succes.
Lady Writer
Nadat het nummer Sultans of Swing, wat ook op het debuutalbum stond, opnieuw steeg in de Britse charts kwam er interesse van de grotere platenlabels. Dit leidde tot een contract met het Amerikaanse platenlabel Warner Bros. Records, en zo werd, nog voor 1978, het debuutalbum Dire Straits wereldwijd opnieuw uitgegeven. Er werd ditmaal veel reclame voor het album gemaakt en zo bereikte het album meerdere top-10 plaatsen in verschillende hitlijsten.
Once upon a time in the west
Het volgende jaar ging Dire Straits op zijn eerste Noord-Amerikaanse tour. Ze speelden 51 uitverkochte concerten over een periode van 38 dagen. Bob Dylan, die de band in Los Angeles had zien spelen, was zo onder de indruk dat hij Mark Knopfler en drummer Pick Withers uitnodigde om op zijn volgende album, Slow Train Coming, te komen spelen.
Het tweede album van Dire Straits, Communiqué, werd opgenomen in december 1978 en uitgegeven in juni 1979. Ook ditmaal besteeg het album de charts met een #11 notering in de Verenigde Staten en een #8 notering in het Verenigd Koninkrijk. In Nederland behaalde het album zelfs een #3 notering. Wereldwijd werd het album meer dan 7 miljoen keer verkocht.
Water of love
Dire Straits debuteerde in een tijdperk waarin de punkmuziek zeer populair was. Dat de rockband als buitenbeentje toch succesvol werd, ligt volgens velen aan het unieke geluid van Mark Knopfler en zijn verfijnde gitaarspel. Het blad Rolling Stone plaatste Knopfler op plaats 27 in de lijst van 100 beste gitaristen aller tijden.
Mark Knopfler, zijn jongere broer David Knopfler, John Illsley en Pick Withers hebben de band in 1977 opgericht. De naam Dire Straits (Ned: Ernstig in het nauw zitten) verwijst naar de financiële moeilijkheden die de band in zijn beginjaren kende en is verzonnen door een vriend van John Illsley. De band schraapte 120 pond bij elkaar en besloot een demotape met vijf nummers op te nemen. De tape bevatte de nummers Wild West End, Sultans of Swing, Down to the Waterline, Sacred Loving en Water of Love. Ze stuurden deze tape naar de DJ Charlie Gillett die een show genaamd Honky Tonkin had op de radio op BBC Radio London. Gillett vond de muziek zo goed dat hij Sultans of Swing zelfs in zijn show draaide.
Six Blade Knife
Twee maanden later tekende Dire Straits een contract met Phonogram Records en Ed Bicknell werd de manager.
De band ging door met het maken van demotapes voor de radio en er werd hard gewerkt aan een album. Het album, genaamd Dire Straits, werd opgenomen in de Basing Street studios in Londen in februari 1978 voor een budget van 12.500 pond. Het album werd uitgegeven door Vertigo Records, een onderdeel van Phonogram, en werd aanvankelijk geen succes.
Lady Writer
Nadat het nummer Sultans of Swing, wat ook op het debuutalbum stond, opnieuw steeg in de Britse charts kwam er interesse van de grotere platenlabels. Dit leidde tot een contract met het Amerikaanse platenlabel Warner Bros. Records, en zo werd, nog voor 1978, het debuutalbum Dire Straits wereldwijd opnieuw uitgegeven. Er werd ditmaal veel reclame voor het album gemaakt en zo bereikte het album meerdere top-10 plaatsen in verschillende hitlijsten.
Once upon a time in the west
Het volgende jaar ging Dire Straits op zijn eerste Noord-Amerikaanse tour. Ze speelden 51 uitverkochte concerten over een periode van 38 dagen. Bob Dylan, die de band in Los Angeles had zien spelen, was zo onder de indruk dat hij Mark Knopfler en drummer Pick Withers uitnodigde om op zijn volgende album, Slow Train Coming, te komen spelen.
Het tweede album van Dire Straits, Communiqué, werd opgenomen in december 1978 en uitgegeven in juni 1979. Ook ditmaal besteeg het album de charts met een #11 notering in de Verenigde Staten en een #8 notering in het Verenigd Koninkrijk. In Nederland behaalde het album zelfs een #3 notering. Wereldwijd werd het album meer dan 7 miljoen keer verkocht.
Water of love
Dire Straits debuteerde in een tijdperk waarin de punkmuziek zeer populair was. Dat de rockband als buitenbeentje toch succesvol werd, ligt volgens velen aan het unieke geluid van Mark Knopfler en zijn verfijnde gitaarspel. Het blad Rolling Stone plaatste Knopfler op plaats 27 in de lijst van 100 beste gitaristen aller tijden.
Abonneren op:
Posts (Atom)