Water under the Bridge - Album ,Requests Revisited/Present of the past(hidden track)
Prachtig dubbelalbum van de in mijn ogen een van de beste singer/songwriters uit Nederland,bovendien een begenadigt gitarist.Deel1 bestaat uit nieuw werk van het bekende AvdV. niveau . Deel 2 bestaat uit favorieten ,gekozen door de trouwe AvdV fans.Natuurlijk klassiekers als First Feelings,Blues so Bad,Well of Wonder,Still Now,maar geen Water Under The Bridge,mijn persoonlijke favoriet?Jawel hoor,als verborgen track, dus niet vermeld op de hoes.En nog wel in een bijna 20 min.durende uitvoering.Erg mooi ,het maakt dit mooie dubbelabum compleet.
Een aanwinst in mijn ondertussen behoorlijke Ad vanderVeen verzameling en een absolute aanrader.
Samen met Eric Clapton schreef Bramlett het nummer Let it Rain. Zijn carrière begon al in de jaren zestig, maar zijn muziek wordt ook nu nog veel gebruikt. In de succesfilm Juno van afgelopen jaar is zijn nummer Superstar bijvoorbeeldDelaney & Bonnie and Friends was een rock/soul revue van het singer/songwriters echtpaar Delaney and Bonnie Bramlett.
Delaney Bramlett (geb. 1 July 1939, Pontotoc County, Mississippi, USA) leerde al op jeugdige leeftijd gitaarspelen en emigreerde in 1959 naar Los Angeles.Hij werd sessiemuzikant en lid van the Shindogs, de huisband van ABC-TV series Shindig! (1964-66), gitarist/keyboardspeler Leon Russellspeelde in deze band.
Bonnie Bramlett (geb.als Bonnie Lynn O'Farrell, op 8 November 1944, Alton, Illinois, USA) trad al op 14 jarige leeftijd op met Albert King en in de Ike & Tina Turner Revue .Ze vertok naar Los Angeles in 1967, en trouwde met Delaney in datzelfde jaar .
Ze tekenden een platencontract bij Stax maar hun eerste album Home was niet erg populair. In 1969 stapten ze over naar Electra om hun tweede album te maken . Accept No Substitute, was produceerd door Leon Rusell en Donald Duck Dunn,Het album werd gewaardeerd door muzikanten in Amerika en Europa maar echt verkopen deed het niet Accept No Substitute bevat toch prachtige nummers als 'Get Ourselves Together en 'Love Me a Little Bit Longer'. mede hierdoor werden ze gevraagd als voorprogramma voor de US tour van Blind Faith,(Eric Clapton, Steve Winwood, Ginger Baker and Rick Grech.)Na het uiteenvallen van Blind Faith ging Eric Clapton deel uitmaken van de band van .Delaney & Bonnie
Coming Home Wat een band!! o.a Eric Clapton- George Harrison-Bobby Keys -Billy Preston(niet in beeld)-Jim Gordon-Carl Radlle-Bobby Withlock. Later werd dit de nieuwe band Eric Clapton Derek and the Domino,s aangevuld met Duane Allman
Delaney & Bonny with friends Eric Clapton-Dave Mason
Poor Elyah Tribute to Robert Johnson
I don,t now why Hoofdrol voor Eric Heeft in deze band echt leren zingen.
Delaney & Bonnie in de film Vanising Point (mooie film!)
De vrouw met de vlechtjes is Rita Coolidge en David Gates (Bread) zit achter de piano.
Nog een keerPoor Elya dit keer met de complete band.
In Maart 1970 viel de band uit elkaar ,Sommige gingen naar Joe Cocker's Mad Dogs and Englishmen andere naar Eric Clapton's Derek and The Dominoes en veel van hen deden ook mee op Dave Mason's eerste solo album, Alone Together. Delaney and Bonnie bleven samen platen maken met wisselend succes 'Never Ending Song of Love' haalde nog een 13e plaats in de charts. Hun huwelijk kwam ten einde na de release van Togheter in 1972 en hun laatste hitsingle was toepasselijk Move em Out
Roots in the Park 2015 op een mooie zaterdag in een prachtige omgeving (Juliana Park Utrecht)
Een line-up om je vingers bij af te likken,voor ieder muziekliefhebber wel iets van zijn gading.
Met dank aan YouTube en al die geduldige filmers een samenvatting....
Herman Brock Jr. & The Brockettes (gefilmpt door Walter Wouters)
Bluegrass van mijn Zeeuwse streekgenoten. Zag ze al eerder op het bluesfestival van Kwadendamme.Waren nog net op tijd om een deel van de set mee te pikken.Mooi optreden voor helaas nog te weinig publiek.
The Dirty Aces (foto Arthur)
Een band die waarschijnlijk in een bluesclub beter tot zijn recht komt. Ze konden mij niet echt overtuigen .Wel opvallend de uitstekende leadgitarist Filip Kozlowski
Ik ben fan van Dayna ,zij was dan ook een van de redenen om af te reizen.Vorig jaar zag ik haar nog tijden een intiem optreden van de foyer van de Stadsgehoorzaal in Middelburg. Ook hier op het grote podium kwam ze volledig tot haar recht. Een aandachtig luisterend en muisstil publiek wisten haar mooie stem en prachtige songs te waarderen.Gitarist Robert Mache is een toegevoegde waarde .
James Hunter kende ik uit de band van Van Morrison Lang geleden deed Van the Man nog concerten van bijna 3 uur en had James daar een belangrijk aandeel in.Ondertussen al weer jaren op pad met de James Hunter Six.James Hunter Heeft nog niks van zijn enthousiasme verloren,een vrolijke man met lekkere korte nummertjes .Een mix van soul en blues.Mooi optreden.
Marc Broussard (gefilmp doorWalter Wouters )
Beetje gemengde gevoelens bij de voor mij onbekende Marc Broussard. Mooie stem en een prima (Nederlandse) begeleidingsband.Misschien niet helemaal op zijn plaats op een z.g rootsfestival, Muzikaal was het allemaal prima in orde,het grootste deel van het publiek vond het mooi,dus wie ben ik om daar wat van te zeggen.
Ik zag de laatse jaren veel (blues)gitaarspelende dames voorbij komen. De een spreekt wat meer aan dan de ander , Joan Shaw Taylor scoort wat mij betreft erg hoog.Over haar zangkwaliteit kan men van mening verschillen ,maar haar gitaarspel is van een zeer hoog niveau. Prachtig optreden (let op bij 1.55 gaat ze los)
Ook nieuw voor mij de Ben Miller Band.Tamelijk woest uitziende jongens en een erg lange soundcheck.Achteraf gezien goed te begrijpen aangezien de boys nogal een uitgebreid aantal instrumenten hadden meegenomen(gitaar,banjo,wasteilbas,drums,trombone,wasbord,lepels).Het was het wachten waard,een uitstekende festivalband!
Het mooiste was ook nu weer voor het laatst bewaard.Ik zag John al diverse malen optreden .o.a nog met The Gooners (Sonny Landreth) en op festivals als Peer en North Sea.John word een dagje ouder maar heeft nog niets aan kracht ingeboet.En wat heeft hij toch veel en mooie songs geschreven
John Hiatt - Face of God/Paper Ting (gefilmpt door moggio666)
Zijn optreden was een feest der herkenning,hoogtepunten uit zijn lange carriere en een enkel nieuw nummer
John Hiatt - Have a little faith in me (gefilmt door moggio666)
Hiatt vertelt hoe hij als tiener een hekel had aan traditionals en
country, maar die tijd is voorbij en met 'Crossing Muddy Waters' brengt
hij zijn eigen traditional. Ten slotte vertelt Hiatt dat hij 29 jaar
geleden in een Amsterdams park een brief schreef aan zijn vriendin met
de vraag of zij met hem wilde trouwen. Per brief, e-mail was nog
onbekend, kwam haar antwoord dat ze dat wel wilde en ze zijn nog steeds
getrouwd. Het niet stuk te krijgen 'Have a Little Faith in Me' sluit het festival af. Ik had het idee dat hij nog wel langer had willen doorgaan ,maar de organisatoren namen geen enkel risico.De vergunning is tot 11 uur en waarom zou je risico,s nemen als je volgen jaar weer zo,n prachtig festival wil organiseren.Nog een opmerking over de geluidsmensen ,de sound was in een woord geweldig, een genot voor het oor.Mijn complimenten!!
