zaterdag 8 februari 2020
Joe Bonamassa - Sloe Gin (H.I.B.F Grolloo. 9 Juni - 2018)
donderdag 6 februari 2020
Gene Clark - live at Doc Severinsen’s Music Show Place ,Oklahoma City
Harold Eugene Clark (Tipton (Missouri), 17 november 1944 - Sherman Oaks (Californië), 24 mei 1991) medeoprichter van de folkrock groep The Byrds.
Christine (Live at the Doc Severinsens Music Showplace Jan 24, 1986)
Gene Clark (guitar, vocals),John York (guitar, vocals),Rick Roberts (guitar, vocals)
Nicky Hopkins (keyboards)Billy Darnell (guitar, vocals)
Carlos Bernal (bass)Greg Thomas (drums)
Clark schreef in de begintijd vele songs voor de groep, waaronder "Feel a Whole lot Better", "Set You Free This Time", "Here Without You" en "Eight Miles High".
Begin 1966 bepaalde het management van de band dat Roger McGuinn de lead vocals van de hit singles en de Dylan covers voortaan voor zijn rekening zou nemen. Deze teleursstelling, gecombineerd met Clark's hekel aan touren (en zijn chronische vliegangst) en de jaloezie van de overige bandleden over de extra inkomsten van Clark voor de copyrights van de door hem geschreven songs, zorgde voor interne strubbelingen en Clark verliet daarop de Byrds.
Marie Sue(Live at the Doc Severinsens Music Showplace Jan 24, 1986)
In 1967 bracht hij zijn eerste soloalbum uit, "Gene Clark with the Gosdin Brothers"; commercieel een flop, maar artistiek een meesterwerkje. Na het vertrek van David Crosby uit The Byrds in 1967 keerde hij weer even terug op het oude nest, maar dezelfde problemen staken de kop weer op; Clark's rentree duurde slechts drie weken.
Vervolgens nam hij de cult-countryrock-klassieker "The Fantastic Expedition of Dillard & Clark" (1968) op met Doug Dillard (banjo) en een band met o.a. Byrds-leden Chris Hillman en Michael Clarke.
SetYou Free This Time(Live at the Doc Severinsens Music Showplace Jan 24, 1986)
Hierna liet Clark van zich horen op het melancholieke "White Light" (1971), maar ondanks de hoge kwaliteit van dit werk kende het weinig succes. Reden waarom de reünie van The Byrds in de originele bezetting in 1973 Clark goed uitkwam, maar critici sabelden het titelloze album neer en vervolgens ging ieder weer zijn eigen weg.
In 1974 kwam Gene Clark met het weelderige, gecompliceerde "No Other", ook wel Clark's "Sgt. Pepper" genoemd. Tot zijn grote teleurstelling werd zijn magnum opus nauwelijks opgemerkt, en na een middelmatige opvolger "Two Sides to Every Story" (1977) kwam Clark weer terecht op het oude Byrds-nest, ditmaal in de vorm van het samenwerkingsverband McGuinn, Clark & Hillman, die echter allesbehalve Byrds klonken. Ook dit duurde niet lang; na een album en een vervolgplaat waarop de door drank, drugs en paranoia getekende Clark nog maar sporadisch te horen is gingen McGuinn en Hillman nog even als duo verder.
So You Want To Be A Rock ‘N’ Roll Star(Live at the Doc Severinsens Music Showplace Jan 24, 1986)
Na een herstelperiode liet hij in 1984 weer van zich horen met het album "Firebyrd" dat op een klein label verscheen. Dit had ook niet het beoogde resultaat en Clark liet zich in 1985 verleiden mee te doen aan een Byrds-tributeband waar ook drummer Michael Clarke aan meedeed. Tegelijkertijd was hij een duo begonnen met ex-Textones zangeres Carla Olson. In 1986 verscheen hun goed ontvangen "So Rebellious a Lover"; in de jaren hierna zouden Olson en Clark (die de Byrds-tribute nu had verlaten) als duo blijven optreden, maar een tweede studio-album is er nooit van gekomen. Ook een band met o.a. ex-Byrd John York kwam niet echt van de grond.
Turn turn Turn(Live at the Doc Severinsens Music Showplace Jan 24, 1986)
The Byrds werden in januari 1991 in de Rock 'n Roll Hall Of Fame opgenomen ter gelegenheid waarvan de originele samenstelling nog eenmaal optrad. Vier maanden later, op 24 mei 1991, stierf Gene Clark, na lange tijd door gezondheidsproblemen, deels veroorzaakt door drank en drugs, geplaagd te zijn geweest.
Gene Clark Live at the Ritz (1985)
http://arthurfromholland.blogspot.com/2009/08/gene-clark-live-at-ritz-1985.html
More Gene Clark
http://arthurfromholland.blogspot.com/2009/01/arthurs-muziek-verzameling-c-256-260.html
Harold Eugene Clark (Tipton (Missouri), 17 november 1944 - Sherman Oaks (Californië), 24 mei 1991
R.I.P
Buffalo Springfield/Neil Young - Broken Arrow (Live at the Riverboat 1969)
Live at the Riverboat 1969 is a live album by Neil Young, released in 2009. In February 1969, Young performed a series of shows at the Riverboat coffee house in Toronto. This album is a live recording from these performances.
Broken Arrow gaat over het leven van een rock & roll ster.Het origineel bestaat uit drie tverschillende delen,totaal verschillend van structuur.Het intro begint met een flard Mr Soul ondersteund door een schreeuwend publiek (Beatles optreden?)Daarna opeens een tempowisseling en de tekst "de lichten aan,de gordijnen open,en daarna als in een droom wachten ze bij de kleedkamerdeur en vragen om aandacht"kan je ze horen? Het tweede gedeelte gaat over "The American Dream" een illusie een mythe.Een "Broken Arrow"is het Indiaanse beeld van een verloren oorlog.Neil weet zijn muziek altijd behoorlijk te relativeren,bovendien was hij in 1969 al behoorlijk maatschappij kritisch,ook heden ten dage schroomt hij niet zijn met zijn politieke mening naar voren te komen.
Buffalo Springfield - Broken Arrow (album Buffalo Springfield Again)
Twee nummers op bovengenoemd album betekende ook de eerste stappen naar Neil,s solocarriere.Bij het nummer "Expecting To Fly" speelde geen enkel ander bandlid mee,en bij "Broken Arrow"deed alleen Richie Furay een deel van de zang.Jack Nitzsche had een belangrijk aandeel in de productie. In 2011 kwam Buffalo Sprinfield nog bij elkaar voor een korte reunie toer.Tot mijn grote vreugde stond ook Broken Arrow op de setlist.
Laurence Jones feat.Erwin Java - Window Of My Eyes (Grolloo 2018)
woensdag 5 februari 2020
Abonneren op:
Posts (Atom)