Arthur,s Muziekverzameling C 286-290

286 Joe Cocker live at Woodstock
(With a little help from my friends)






287 Leonard Cohen Isle of Wight
(Suzanne)





288 ColdBlood The best of
(Down to the bone)




289 ColdPlay A Rush of Blood to the Had
(Clocks)





290 Coldplay Parachutes
(Trouble)

Andy Tielman (The Tielman Brothers)

Het verhaal van THE TIELMAN BROTHERS begon in Soerabaya waar 4 broertjes Tielman met zusje Jane in 1945 samen volksliedjes en traditionele dansen gingen vertolken.
Andy Tielman werd geboren in Makassar en woonde tot zijn 21e jaar in Indonesië. Zijn vader, Herman Tielman kwam van Timor en was in dienst bij het Koninklijk Nederlands Indisch leger. Andy's moeder Flora Lorine Tielman, was van half duitse afkomst. Vader Herman was een begaafd musicus en bracht zijn kinderen Reggy, Ponthon, Andy, Loulou en Jane liefde voor en kennis van muziek bij.

De vier broers en zuster Jane begonnen in de jaren na de oorlog op te treden onder de namen the Timor Rhytm Brothers en the Four T's. Ze gaven zelfs een keer een optreden in het paleis van president Soekarno. Ze hadden weliswaar een Nederlandse nationaliteit, maar dat telde op dat moment niet voor de president. Muziek betekende veel voor hen. Halverwege de jaren 50 werd de nationaliteit wel een probleem. De broers konden een tour door het land maken, maar alleen als ze Indonesiër werden. En anders moesten ze het land verlaten. Herman Tielman vond dat zijn kinderen in Holland meer toekomstmogelijkheden hadden en in 1957 stapte hij met zijn familie op de boot. Begin 1957 verhuist de familie naar Breda en even later naar Den Haag. Hun naam veranderde in de Tielman Brothers, aangezien Timor niet bekend is in Nederland.


Mede door een geweldige show op de wereldtentoonstelling in Brussel kunnen de Tielman Brothers in 1958 Nederlands eerste rock and roll-single opnemen, genaamd Rock Little Baby Of Mine. Dit was een zelf gecomponeerd nummer. De Tielman Brothers hebben meteen een grote voorsprong op andere rock and roll-bands, zowel door hun muzikale aanleg als door de stunts die ze uitvoeren op het podium. Vervolgens kwamen de Tielman Brothers ook in contact met enkele buitenlandse concertpromotors, waardoor ze veel zijn gaan optreden in Duitsland. Het respect van collega-muzikanten, zoals The Beatles, is enorm. De spectaculaire act van de Tielman Brothers, bevatte veel elementen die Jimi Hendrix en The Who later ook gebruikten, zoals experimenten met feedback van het publiek en het wild zwaaien met de gitaren. Na Duitsland veroverden de Tielman Brothers ook Zwitserland, Oostenrijk en Zweden. Andy Tielman draagt in het buitenland de bijnaam: the Godfather of Dutch Popmusic. In Den Haag waren de Tielman Brothers een grote band. Dit bleek tijdens diverse grote rock and roll-feesten, die eindigden in massale swingpartijen. Intussen breekt de indo-rock internationaal door, diverse singles worden ook op de Amerikaanse markt uitgebracht.

Lover
In 1965 kregen ze een uitnodiging om in Palais De Danse in Scheveningen te komen optreden. Ze traden daar met groot succes op in de maanden juli en augustus. Jos van Vliet, actief als voorzitter van indische bandjes en perschef bij Negram/Delta records haalde ze naar de studio en het resultaat was het prachtige album 'East And West', waarop Andy schitterde in 5 prachtige ballades, waaronder: Unchained Melody, Maria en Danny Boy. Het nummer Maria (West Side Story) werd op single uitgebracht en bereikte de 20e plaats als hoogste positie in oktober 1965. Deze single werd ook in amerika uitgebracht. In 1966 brengt Andy zijn eerste solosingle Little Lovely Lady uit en in 1967 scoort de band onverwachts de grootste hit uit hun carriére. Little Bird werd in 1967 in Nederland opgenomen en bereikte de 7e plaats in de Top 40. Ook deze plaat werd in Amerika uitgebracht.


in de jaren '70 reisden de Tielman Brothers door heel Europa. Van 1981 tot 1986 was Andy Tielman op solo tournee door Azië en meteen daarna jarenlang in Australië, Nieuw Zeeland en Hawaï. Andy blijft in de jaren negentig als solo-artiest optredens verzorgen en CD's opnemen. In 1990 heeft Andy Tielman het album 'Now and Forever' uitgebracht en werd platina. Tournee's op de Caribische Eilanden en in Noord-Amerika vonden plaats in 1994 en 1995. In 1997 brengt Andy Tielman zijn nieuwe CD uit, genaamd 'Loraine Jane' .


Ketjill
Tevens heeft andy op zaterdag 11 juni 2005 een koninklijke onderscheiding ontvangen. In het nieuwe Grand Winston Hotel op het Generaal Eisenhowerplein in Rijswijk is om 12.00 uur bij Andy Tielman de Koninklijke onderscheiding lid in de Orde van Oranje Nassau opgespeld. De onderscheiding ontving Andy voor de betekenis die hij heeft geleverd aan de ontwikkeling van de Nederlandse popmuziek.



Voor meer informatie over Andy Tielman bezoek zijn Website
http://andytielman.nl/

Alles over The Tielman Brothers
http://indorock.pmouse.nl/tielmanbrothers.htm


Biografie, samengesteld door Harry Ballemaker in samenwerking met de Sir Winston Leisure Group, over de legendarische Indo-rocker Andy Tielman (geb. 1936, Makassar). Tielman werd in eerste instantie bekend als prominent lid van de Tielman Brothers, die in het na-oorlogse Nederland en Duitsland veel furore maakte met wervelende shows, volstrekt uniek gitaarspel en die verantwoordelijk was voor de eerste echte Rock 'n Roll die op Nederlandse bodem werd gespeeld. Met commentaar van enkele goede bekenden, zoals Barry Hay (zanger van Golden Earring). Andy Tielman kende een leven en loopbaan met veel ups en downs, maar de laatste jaren lijkt hij evenwicht en geluk te hebben gevonden met zijn gezin (hij trouwde met een fan), zijn muziek, en in zijn woonplaats Scheveningen. Verlucht met veel kleurenfoto's is dit weliswaar een lofzang geworden, maar toch zeker een terecht eerbetoon aan een levende Rock 'n Roll legende van eigen, zij het Indische, bodem. Bevat een discografie.

(Biblion recensie, Ans Mooijenkind-in 't Hol)

All Star BluesBand Chicago Blues Summit 1974.

Intro by Nick Gravenites.(vocals)
Muddy Waters, vocals - guitar.
Michael Bloomfield, guitar.
Junior Wells, Harmonica.
Willie "Big Eyes" Smith, drums.
Al Radford, bass.
"Pine Top" Perkins, piano.


Long Distance Call


Messin with the Kid



McKinley Morganfield (April 4, 1913 – April 30, 1983), better known as Muddy Waters, was an American blues musician and is generally considered "the Father of Chicago blues". He is also the actual father of blues musicians Big Bill Morganfield and Larry "Mud Morganfield" Williams.


Michael Bernard Bloomfield (July 28, 1943 — February 15, 1981), an American musician, guitarist, and composer, born in Chicago, Illinois, became one of the first popular music superstars of the 1960s to earn his reputation entirely on his instrumental prowess.^{[citation needed]} Respected for his fluid guitar playing, Bloomfield, who knew and played with many of Chicago's blues legends even before he achieved his own fame, was one of the primary influences on the mid-to-late 1960s revival of classic Chicago and other styles of blues music. In 2003 he was also also ranked at number 22 on Rolling Stone's "100 Greatest Guitarists of All Time".^[1]


Junior Wells (December 9, 1932 – January 15, 1998), born Amos Blakemore, was a blues vocalist and harmonica player based in Chicago who was famous for playing with Muddy Waters, Buddy Guy, Bonnie Raitt, The Rolling Stones and Van Morrison among others.



Willie "Big Eyes" Smith (born January 19, 1936 in Helena, Arkansas) is an American blues vocalist, and multi-award winning drummer. Starting in the early 1960s, he joined the Muddy Waters band for almost two decades.



Pinetop Perkins (born Joe Willie Perkins; July 7, 1913) is an American blues musician.


Nicholas George Gravenites (born October 2, 1938 in Chicago, Illinois), known as Nick "The Greek" Gravenites and Gravy, is a blues, rock and folk singer–songwriter and is best known for his work with Janis Joplin and several other greats of the 1960s and 1970s. Nick currently resides in Sebastopol, California.

Desolation Row (Bob Dylan)

The haunting, 11-plus-minute closing track of Bob Dylan’s 1965 album "Highway 61 Revisited" plays an explicit role in the “Watchmen” graphic novel—the lyric "At Midnight All the Agents" is the title of the first chapter, which then closes with the extended stanza "At midnight, all the agents and the superhuman crew/go out and round up everyone that knows more than they do.” My Chemical Romance’s frantic, three-minute theatrical punk approach to the song is very little like the acoustic original, but may be more in synch with the urgent, action-intense pace of the film.
My Chemical Romance - Desolation Row
.

Theresa Andersson One Woman Band

Originally from Sweden, Theresa Andersson came to New Orleans in 1990 to play violin with singer-songwriter and fellow Swede, Anders Osborne. Nine years later, she left the band. Since then, Theresa has performed and recorded with several legendary New Orleans Musicians, including Allen Toussaint, The Neville Brothers, The Meters and Betty Harris. Clearly influenced by her musical peers, Theresa cites the New Orleans rhythmic sensibility as being a critical part of her sound. On February 4, 2009, Theresa performed on Late Night With Conan O'Brien.


Hi-L0w
Inspired by a one-man-puppet-show (Blair Thomas, Chicago), in which the puppeteer played multiple characters and the drums, Theresa overcame the financial impracticality of touring Europe with a band by learning to play with a loop pedal. She began by looping just her violin,voice, and guitar .


Oh Mary

But, wanting to create a richer sound live, Theresa began thinking about adding another loop pedal and more instruments. As a result, Theresa currently travels with two loop pedals, which she uses simultaneously, along with her record player, drums, dulcimer, guitar, and violin.


Waltz

"Theresa Andersson is gifted with a beautiful, utterly moving voice"
- FILTER

Birds Fly Away

"Swedish vocalist blends chockablock rhythms, fairy tale instrumentation and dreamlike melodies for music that recalls a spacier, sultrier Feist."
- ROLLING STONE

Find the cost of Freedom

"Swedish transplant delights as a dextrous one woman band"
- SPIN

http://www.theresaandersson.com/

OHNE FILTER (1)

Ohne Filter is een muziekprogramma van de SWF met internationale Pop en Rock en Bluesbands.Het programa duurt ongeveer 45 minuten .In tegenstelling met „Rockpalast“ (WDR),werd hier gekozen voor kleinere opname lokaties. In 1983 begon men met uitzenden en werd binnen korte tijd een van de populairste muziekprogramma,s van Duitsland Er zijn ongeveer 300 afleveringen gemaakt,hier een paar hoogtepunten..


Move it Up
Curtis Mayfield (Chicago (Illinois), 3 juni 1942 - Roswell (Georgia), 26 december 1999) was een Amerikaans soul- en funkzanger, -liedschrijver en -gitarist. Zijn muziek werd gekenmerkt door symfonische soul met een hoge tenorstem, en was van grote invloed op de Chicago soul en hiphop. Hij was één van de eerste artiesten die in zijn muziek aandacht gaf aan de rassenproblematiek en de burgerrechtenbeweging. Curtis Mayfield is vooral bekend met de soundtrack van de blaxploitationfilm Superfly.


I,m torn Down
Norman Jeffrey (Jeff) Healey (Toronto, 25 maart 1966 – aldaar, 2 maart 2008) was een Canadese blues- en jazzgitarist en -zanger. De blinde muzikant kreeg met zijn Jeff Healey Band aan het einde van de jaren tachtig internationale faam met het debuutalbum See The Light.

Healey werd op éénjarige leeftijd blind door een retinoblastoom; een tumor in het oog. Zijn ogen moesten geamputeerd worden. Dit weerhield hem er niet van om gitaar te leren spelen. Hij viel daarbij op door een unieke speelstijl: hij speelde meestal zittend op een stoel met zijn gitaar plat op de schoot.

A Celtic Medley
Béla Fleck (New York, 10 juli 1958) is een Amerikaans banjospeler, componist, arrangeur en bandleider. Hij is vooral bekend van zijn werk met zijn in 1988 gevormde band Béla Fleck and the Flecktones, dat hij zelf beschrijft als een mengsel van akoestische en elektronische muziek geworteld in folk, bluegrass, funk en jazz In 1988 werd Fleck ook voor het eerst genomineerd voor een Grammy Award en sindsdien heeft hij verscheidene van deze awards gewonnen, onder andere met de Flecktones in 1996 en 2000.


Frosty
Albert Collins (1 oktober 1932 – 24 november 1993) was een bluesgitarist en -zanger. Zijn zeer herkenbare gitaargeluid, de zogenaamde cool sound leverde hem niet minder dan drie bijnamen op: The Iceman, The Master of the Telecaster en The Razorblade.

Michael John "Duke" Robillard (geb. October 4, 1948 in Woonsocket, Rhode Island) is een Amerikaanse blues muzikant Medeoprichter van
Roomful of Blues samen met pianist Al Copley in 1967. Was ook lid The Fabulous Thunderbirds met Kim Wilson, als vervanger van Jimmie Vaughan.

Pint of Lotion
Christopher Becker Whitley (August 31, 1960 – November 20, 2005) was een Amerikaanse singer, songwriter en gitarist.
Whitley begon zijn carrière als blues-artiest, evolueerde naar rock en keerde weer terug in het schemergebied ergens tussen roots, blues en rock. Kenmerkend was zijn vaak donkere bluesy rock met slide-gitaar, maar hij flirtte bijvoorbeeld ook wel eens met grunge-muziek.

Jack Bruce & Rory Gallagher (Politican)

Politican

John Simon Asher Bruce (Bishopsbriggs (Schotland), 14 mei 1943), beter bekend als Jack Bruce is bassist en zanger.

Rory Gallagher (Ballyshannon, 2 maart 1948 – Londen, 14 juni 1995)