The Doors - When The Music,s over

                   

            James Douglas (Jim) Morrison (Melbourne (Florida), 8 december 1943 – Parijs, 3 juli 1971)

                                             LIVE AT THE HOLLYWOODBOWL 1968                                     

                                               

      "When the Music's Over" is an epic rock song by the American band the Doors, which appears on their second album Strange Days, released in 1967. It is among the band's longer pieces, clocking out to over 11 minutes.  

            Guitarist Robby Krieger would later explain the difficulty of his guitar solo: "That solo was really a challenge because the harmony is static. I had to play 56 bars over the same riff." Manzarek has stated, that he was inspired by Herbie Hancock's "Watermelon Man", while composing the organ intro                                            

Ray Manzarek. Raymond Daniel Manzarek Jr. (né Manczarek; February 12, 1939 - May 20, 2013)

Jimi Hendrix - Like Rolling Stone (feat. Al Kooper e.o.)

 CLEVELAND, Ohio – On April 15, 1968, Rock and Roll Hall of Famer B.B. King led an epic jam session at The Generation Club in New York City’s East Village that featured Jimi Hendrix, Al Kooper, The Paul Butterfield Blues Band and others. The post-show concert has become known as “The King’s Jam”

  Like a Rolling Stone (Dylan)

The entire performance is worth a listen but it is Jimi’s soulful rendition of Dylan’s requiem for the 60’s that is emotionally hair-raising. The performance  features Al Kooper on organ who came up with the riff that became that song’s signature when it was originally recorded. (everwas)
 

The Music of Gram Parsons (Cecil Ingram Connor III (November 5, 1946 – September 19, 1973)

Cecil Ingram Connor III (November 5, 1946 – September 19, 1973)beter bekend als Gram Parsons
De zanger Gram Parsons  verwierf bekendheid door zijn optredens met The Byrds en The Flying Burrito Brothers. Zijn invloed op andere popmusici, zoals The Byrds, Tom Petty en Elvis Costello, is enorm. The Rolling Stones schreven voor en over hem de ballade "Wild Horses'. Zijn met verhalen omgeven dood in 1973 in de Amerikaanse Mojave Desert maakte hem tot een legende.
Dit is een eerbetoon van verschillende artiesten aan Gram.



Steve Earl Dave Rawlings Gillian Welsch (Sin City)

De Amerikaanse zanger en songschrijver Gram Parsons werd in november 1946 in Winter Haven in Florida geboren als Ingram Cecil Connor III. Gram Parsons' muzikale leven begon op de middelbare school met het bandje Pacers, waarin ook Jim Stafford en Roland Kent Lavoie speelden. In 1963 vond Parsons aansluiting bij de folkband Shilos. De groep verhuisde naar New York, waar Gram Parsons de groep in 1965 verliet voor een studie aan het Harvard College. Deze studie hield hij echter al snel na zijn inschrijving voor gezien


Ryan Adams & EmmyLou Harris (Grievous Angel)

In New York richtte Gram Parsons de Submarine Band met John Nuese (gitaar), Ian Dunlop (bas) en Mickey Gauvin (drums). De groep verhuisde al snel naar de westkust, waar twee singles werden opgenomen. Met de nieuwelingen Bob Buchanan (gitaar) en Jon Corneal (drums) nam Parsons "Safe at home" op. Dit album wordt tegenwoordig belangrijk bevonden voor de ontwikkeling van de country-rock. Toen "Safe at home" in april 1968 uitkwam, had Gram Parsons de Submarine Band al ingeruild voor The Byrds.



Dave Rawlings Gillian Welsh EmmyLou Harris (Hickory Wind)

Met The Byrds nam Gram Parsons het countryalbum "Sweetheart of the rodeo" op. De invloed van Gram Parsons op de totstandkoming van dit album was groot. The Byrds sloegen met "Sweetheart of the rodeo" een nieuwe weg in, zoals bijvoorbeeld te horen is in de ballade "Hickory wind". Toen de Byrds concerten in Zuid-Afrika wilden geven, verliet Gram Parsons The Byrds uit protest.
Gram Parsons bracht enkele maanden door in gezelschap van de Rolling Stones en richtte een jaar later met Chris Hillman (gitaar), Sneaky Pete Kleinow (steelgitaar), Chris Ethridge (bas) de Flying Burrito Brothers op.


Kathleen Edwards John Doe (We'll Sweep Out Ashes in the Morning)

Op "The gilded palace of sin" (1969) staat "Hot burrito #1", een van de beste songs van Graham Parsons. Het tweede album "Burrito deluxe" (1970) kende minder hoogtepunten dan het debuutalbum van Flying Burrito Brothers. Gram Parsons kwam vaak niet opdagen en nam, mede door overdadig drugsgebruik, de verplichtingen van de Flying Burrito Brothers niet erg serieus. In april 1970 werd hij door Hillman uit de groep gezet.



Norah Jones (She)

Met de begeleidingsband van Elvis Presley en de toen nog onbekende zangeres Emmylou Harris nam Gram Parsons in 1972 het album "GP" (1972) op. Hierna ging Parsons op tournee met Jock Bartley (gitaar), Neil Flanz (steelgitaar), Kyle Tullis (bas) en N.D. Smart II (drums). Inmiddels hadden zijn drank- en drugsgebruik al grote vormen aangenomen, waardoor hij vaak niet of slecht in staat was om een fatsoenlijk optreden te verzorgen. Ook werden nog opnamen gemaakt, inclusief "Love hurts" en "Hearts on fire" voor een tweede album, dat als "Grievous Angel" (1973) verscheen.


Keith Richards Norah Jones (Love Hurts)

Gram Parsons overleed in september 1973 bij Joshua Tree in Californië. Zijn lichaam werd door vrienden gestolen en gecremeerd in de woestijn. Een legende was geboren.



Gram Parsons & Emmylou Harris (Streets of Baltimore)

Jimi Hendrix - The Wind Cries Mary (Monterey)

James Marshall (Jimi) Hendrix (geboren als Johnny Allen Hendrix, Seattle, 27 november 1942 – Londen, 18 september 1970)
Jimi  R.I.P.

The Wind Cries Mary was de derde single van The Jimi Hendrix Experience met als B--Side "Highway Chile",releasedatum 5 Mei 1967.



After all the jacks are in their boxes
And the clowns have all gone to bed
You can hear happiness staggering on down the street
Footprints dressed in red
And the wind whispers Mary

A broom is drearily sweeping
Up the broken pieces of yesterday’s life
Somewhere a queen is weeping
Somewhere a king has no wife
And the wind, it cries Mary

The traffic lights they turn up blue tomorrow
And shine their emptiness down on my bed
The tiny island sags downstream
‘Cause the life that lived is, is dead
And the wind screams Mary

Will the wind ever remember
The names it has blown in the past
And with his crutch, it’s old age, and it's wisdom
It whispers no, this will be the last
And the wind cries Mary