donderdag 24 april 2008

HOUSE OF THE RISING SUN

The House of the Rising Sun (vertaald: het huis van de rijzende zon) is een zogenaamde traditional, een traditioneel volkslied uit de Verenigde Staten, vele malen opgenomen en vooral bekend geworden in een rock-and-rollversie door The Animals (1964). Voordien was het al uitgebracht in folkversies door Joan Baez in 1960 en door Bob Dylan in 1962. Oorspronkelijk had het lied meer een bluesgeluid, voor het eerst opgenomen door Texas Alexander in 1928, en als folkblues door Woody Guthrie in 1940. De tekst, althans delen ervan, gaat volgens sommige bronnen terug tot de 18e eeuw en de melodie zou zijn afgeleid van 18e-, of zelfs 17e-eeuwse Engelse folk.

THE ALMANAC SINGERS, 1941: WOODY GUTHRIE, LEE HAYS, MILLARD LAMPELL, PETE SEEGER
(LINKS NAAR RECHTS)
boomp3.com

Het nummer is ongetwijfeld al honderden keren gecoverd. Het brein achter de bekendste versie van het nummer is folkzanger Dave Van Ronk. Bob Dylan coverde het nummer van hem en nam het op in 1962 op zijn plaat "Bob Dylan". Dave van Ronk kon nu het nummer niet meer spelen omdat iedereen dacht dat hij het had gecoverd van Bob.

Nadat The Animals hun versie hadden uitgebracht kon Bob het nummer echter niet meer spelen, omdat iedereen dacht dat hij het van hun had gecoverd. Hij was echter zeer geboeid door de versie van de Animals en met name de orgelbegeleiding van Alan Price.



De orgelsolo die op de Animalsversie van the House of the Rising sun te horen en zijn aanwezigheid tijdens de tour is heeft Dylan geïnspireerd om bij de opnamen van Highway 61 Revisted een paar weken later een organist (Al Cooper)te introduceren die zijn werk een nieuwe dimensie gaf. Als Dylan optreedt in NewCastle op zijn Never ending tour neemt hij the House of the Rising sun nog altijd op in de setlist als eerbetoon aan de Animals.
Er is veel gespeculeerd over de herkomst en de betekenis van het House of the Rising Sun. Toen het nummer wereldfaam kreeg waren er veel mensen die wilden weten waar het beroemde huis stond. Een Amerikaanse historicus zou het een tijd geleden hebben onderzocht; hij kwam tot de ontdekking dat het huis vroeger een vrouwengevangenis was geweest. En precies in het midden zat een vrij groot rond raam, waar de "rijzende zon" mee bedoeld werd.

Eunice Kathleen Waymon, beter bekend als Nina Simone (Tryon, North Carolina, 21 februari 1933 - Carry-le-Rouet, Frankrijk, 21 april 2003) was zangeres, schrijfster en pianiste. Ze wordt vooral gerekend tot de jazzmuzikanten, maar had zelf een hekel aan deze term. In haar werk zijn ook de invloeden van blues, rhythm and blues en soul te horen.


Dit is een van mijn favorite House of the Rising sun uitvoeringen.

Joan Chandos Báez (New York, 9 januari 1941) is een Amerikaanse folk zangeres en liedjesschrijfster, die momenteel woont in het Californische Woodside.
Joan nam het nummer al in 1960 op en staat nog steeds op haar repetoire.


 There is a house in New Orleans
They call the Rising Sun
And it's been the ruin of many a poor boy
And God I know I'm one

My mother was a tailor
She sewed my new bluejeans
My father was a gamblin' man
Down in New Orleans

Now the only thing a gambler needs
Is a suitcase and trunk
And the only time he's satisfied
Is when he's on a drunk

------ organ solo ------

Oh mother tell your children
Not to do what I have done
Spend your lives in sin and misery
In the House of the Rising Sun

Well, I got one foot on the platform
The other foot on the train
I'm goin' back to New Orleans
To wear that ball and chain

Well, there is a house in New Orleans
They call the Rising Sun
And it's been the ruin of many a poor boy
And God I know I'm one

Geen opmerkingen: