Op haar veertiende ontdekte ze de oude platen van haar ouders, en daarmee Bob Dylan, Bessie Smith en Billie Holiday. Op haar negentiende begon ze met optreden, in café’s in de buurt van het ouderlijk huis.
Heartache Boulevard
De tengere zangeres trok van platteland naar stad om haar muziek aan de man te brengen. "Ik heb eerst Jason Beek ontmoet, de drummer. Hij woonde in Boston, ik twee uur daarvandaan, op het platteland. Ik bezocht Boston in de weekends, omdat er zoveel te doen is qua muziek. Op een open mic avond haalde Jason me over om er te gaan wonen. Wij twee wilden een band oprichten. Hij kende gitarist Jerry Miller en bassist Johnny Sciascia en stelde voor hen aan te nemen. Die twee spelen al erg lang, van kinds af aan. Ze zitten in meerdere bands, dus je mag wel stellen dat ze al aardig wat konden voor ze mij ontmoetten."
Boundery Country
Haar eerste cd bracht ze zelf uit in 2005, Boundary Country heette die. Een vergelijking met Lucinda Williams en June Carter Cash werd snel gemaakt in de regio Boston waar Eilen woont .
Eilen’s stijl, en die van haar band, is klassiek in de folk-stijl, maar nergens retro, of nostalgisch. De muziek wordt gespeeld alsof-ie gisteren is uitgevonden, met een frisheid die een verademing
is.
Back to Dallas
Zoals Eilen zelf zegt: “I always preferred songs that leave room, that don’t get all cluttered up. There’s so much clutter in our lives these days. The fewer tricks you have going on, the fewer antics, the more bare you are.” En dat voor iemand die als zevenjarig meisje, na het horen van de pianosonates van Beethoven, haar ouders smeekte om pianoles te mogen hebben.
Rich Man
Opvallend is dat Jewell naast haar eigen teksten een aantal covers op plaat gezet heeft: een nummer van Dylan, een lied van Eric Andersen, een traditional... "Ik denk dat ik nummers kies om te coveren waarvan ik met name de teksten waardeer. Ik ben erg tekstgericht. Ik hield als meisje al van het verhaal, de beelden in die liedjes.
De mix van muziekstijlen die we maken is belangrijk voor me. Ik hou niet van alle genres, hoor. Het meest richt ik me op blues en country. Maar ook andere genres als surf, rockabilly en jazz vind ik waanzinnig. Die heb ik dan ook allemaal op plaat verwerkt. Waarom ik mijn band de 'Flying J's' noem? Omdat er zoveel J's in mijn band zitten: Jason, Jerry en Johnny. En als ze beginnen met spelen hebben ze nogal eens de neiging om op te stijgen."
Taggin along with Jesus
In September komt Eilen en haar band naar Nederland,een ,Must see,voor iedere muziekliefhebber dus ook Arthur zal zeker bij een van de concerten van de partij zijn.
Hier het tourschema:
10 -9 013 Tilburg
11-09 Paard van Troje Den Haag
12-09 De Furs Lage Vuursche
13-09 Roepean Ottersum
15-09 Stania state Oenstjerk
16-09 Cobbelstone Club Oldenzaal
17 -09 Huis Verloren Hoorn
18-09 De Piek Vlissingen
http://www.eilenjewell.com/
Geen opmerkingen:
Een reactie posten