Ry Cooder - Soundstage Part Two(1978)

Ryland Peter (Ry) Cooder (Los Angeles, 15 maart 1947) is een Amerikaans gitarist en producer. Aanvakelijk werkte hij als slide gitarist. Cooder heeft veel gewerkt als studiomuzikant waarbij hij aan vele film-soundtracks heeft meegewerkt. Cooder verzorgde onder andere de filmmuziek voor Paris, Texas (1984) van Wim Wenders. Ook speelde hij onder meer in Captain Beefheart’s Magic Band.










In 1978 kwam het album Jazz uit ,waarop Ry terug ging naar de Jazzmuziek uit de jaren 20 en 30.Ter gelegenheid hiervan werden er een paar concerten gegeven met veel van de muzikanten die aan dit album meewerkten onder leiding van de co-producer van het album Joseph Byrd.
Dit concert is opgenomen 16 November 1978 in Chicago,Illinois


Maria Helena There,s No Restricted Signs in Heaven

De beelden zijn natuurlijk niet van topkwaliteit,het geluid is matig,maar jongens,wat vind Arthur dit mooi!


Shadrack In A Mist Flashes[instrumental]

Ry about this songs...
Bix Biederbecke,of Davenport.lowa,learned cornet from some of the earliest jazz records amd firsthand from the jazz players to come north from New orleans.
By the time of his death in 1931 at 29,he was a legend among his fellow musisians for his beautiful cornet music.But he was also interested in concert piano and particularly in the impressionistic style that Gershwin later became associated with,,Davenport Blues,, ,,Flashes,, and ,,In a Mist,, are representet here in a salon/jazz context that brings uot the atmosphere of Bix strange music.


Gospel vocal quartet:
Bill Johnson
Jimmy Adams
Clifford Givens
Simon "Pico" Payne


Nobody (Bert Williams)

Ry about Bert Williams..
The great Bert Williams was the first black artist to reach crossover stardom in Vaudeville.He would appear on stage in a broken-down tuxedo and black face(as if to mark the passing of Coon songs and minstrelsey)and recite his sardonic double-edged monologues.He got star billing with Ziegfield,icredible for the times,and his Colombia records like ,,Nobody,, and ,,Samuel the Night Porter,,were big sellers.

Orchestra arranged and conducted by Joseph Byrd

Ry Cooder - acoustic guitar and vocals
with:
David Lindley - mandolin
Art Baron - trombone
Joe Wilder - trumpet
Phillip Bodner - reeds
Walter Kane - reeds
Harvey Pittel - reeds
Tom Collier - vibraphone
Phillip Namenworth - piano
George Duvivier - bass
Mark Stevens - drums

Carla Olson and Todd Wolfe-"Can't Find My Way Home" (Steve Winwood)

Live from "Music Emerging Presents" house concert series in Atwater Village, Los Angeles. December 10, 2016 in the home of artist Robert Soffian.

The Association (repost)

The Association is een Amerikaanse popgroep uit Los Angeles. Ze waren eind jaren zestig populair. Hun bekendste nummers zijn Along comes Mary, Cherish, Windy en Never my love.


Along Comes Mary (Montery ,67)

In het voorjaar van 1965 richtten de verkoper Terry Kirkman en de marinier Gary "Jules" Alexander in Los Angeles de 13-koppige formatie The Men op, nadat ze elkaar hadden leren kennen in Honolulu. Er ontstond echter al gauw ruzie tijdens een repetitie en zeven leden besloten de groep te verlaten. De zes overige leden wilden echter wel doorgaan als groep. Aanvankelijk wilden ze zich The Aristocrats noemen, maar toen Terry's vrouw Judy de betekenis van dat woord wilde opzoeken, vond ze op dezelfde pagina in het woordenboek het woord Association. Uiteindelijk werd dat de nieuwe bandnaam. Naast Terry en Jules bestond The Association uit Ted Bluechel, Brian Cole, Russ Giguere en Bob Page. Bob werd echter al gauw vervangen door Jim Yester.


Windy

In 1967 verlaat Gary "Jules" Alexander de groep om in India meditatiefilosofie te gaan studeren. Hij wordt vervangen door de Hawaïaan Larry Ramos, die uit The New City Minstrels kwam . Het succes ging echter onverminderd door. De single Windy staat in april van dat jaar 4 weken op #1 en ook het album Insight out verkoopt goed. De tweede single van dat album Never my love wordt een #2-hit. Daarna gaat het wat achteruit met het succes van de groep. Alleen de single Everything that touches you weet in 1968 nog in de Top 10 te komen. In 1969 komt Jules terug bij The Association en wordt de titelsong voor de film Goodbye Columbus opgenomen, maar dat nummer komt niet hoger van #80 in de Billboard Hot 100. In 1970 gaat Russ Giguere solo en wordt hij vervangen door Richard Thompson.


Cherish

De groep brak in 1966 door met de single Along comes Mary. Dat nummer werd door verschillende radiostations geweigerd, omdat door sommigen werd aangenomen dat Mary op de drug marihuana sloeg. In Nederland was dit de enige hit voor The Association; het haalde de 34e plaats in de Nederlandse Top 40. In hun eigen land kwam het tot #7. De opvolger Cherish werd zelfs een Amerikaanse #1-hit. Beide nummers waren afkomstig van het album And then... along comes the Association.
Never My Love

In 1973 gaat de groep uit elkaar nadat op 2 augustus 1972 basgitarist Brian Cole overleed aan een overdosis drugs. Drummer Ted Bluechel was de enige die muziek bleef maken. Hij bleef met een stel andere muzikanten, waaronderhttp://www.blogger.com/img/blank.gif Ric Ulskey, onder de naam The Association optreden. In het begin waren Jim Yester en Larry Ramos daar nog bij, maar ook die haakten na verloop van tijd af. In 1980 was er een reünie van de band en werden er twee singles opgenomen. Eén daarvan, Dreamer, kwam tot #66 in de Amerikaanse hitlijsten. Vanaf 1983 viel de groep echter weer langzaam uit elkaar, doordat de leden er één voor één mee ophielden. Russ Giguere en Larry Ramos bleven uiteindelijk als enige leden over en vormden rond 1989 een nieuwe groep met Del Ramos (de jongere broer van Larry), Paul Holland, Donni Gougeon en Bruce Pictor.

The Association treedt nog steeds op. Momenteel bestaat de groep uit Larry en Del Ramos, Russ Giguere, Jordan Cole (de zoon van Brian Cole)http://www.blogger.com/img/blank.gif en Bob Werner.

Official The Assocation Website
http://www.theassociationwebsite.com/