261 Gene Clark White Light
(With Tomorrow)
262 Gene Clark Roadmaster
(Full Circle)
263 Gene Clark Echoes
(Set you free this Time)
264 Gene Clark & Carla Olsen So Rebellious A Lover
(Gypsy Rider)
265 Gene Clark & Carla Olsen In Concert
(Almost Saturday Night)
zaterdag 31 januari 2009
donderdag 29 januari 2009
Bill Wyman,s Rhythm Kings Middelburg 27-01-09
Foto Arthur
Bill Wyman(bass) Georgie Fame(organ) Albert Lee(guitar) Beverlee Skeete(vocals)
Trerry Taylor (guitar) Geraint Watkins(keyboard)Graham Broad(drums)Nick Payne(sax)
Frank Mead(sax)
Lekker concertje dinsdagavond in Middelburg,behalve Bill nog meer oude bekenden in de band,vooral als Van Morrisonfan was het leuk om Georgie Fame en Geraint Watkins weer eens in aktie te zien.Beide maken ook regelmatig deel uit van de V.Mband
Hoogtepunten van de avond waren voor mij Melody, Green River,Too Late,natuurlijk Honky Tonk Woman,Three Cool Cats,een heel aparte uitvoering van Johnny B Good en een prachtige Crying in the Rain van de Everly Brothers(Albert Lee zat ooit in de begeleidingsband van de Everly,s)
Bill in Middelburg
Een verslag uit de Provinciale Zeeuwse Courant.
Maar door nog niet helemaal opgehelderde oorzaak bleek bovendien een flink aantal stoelen dubbel te zijn verkocht. Dat was dus improviseren en aanschuiven.
Opwinding was er al genoeg, want ja, hoe vaak maak je dat mee: een (weliswaar ex-)Rolling Stone in Middelburg? De vermaarde bassist zelf slofte om kwart over acht doodgemoedereerd het podium op. Spijkerpak, donkere bril, rode basgitaar. Are you ready for a good time? Retorische vraag.
Laat de rest maar aan de Rhythm Kings over, vaak wat oneerbiedig Wymans 'hobbyband' genoemd, maar dan wel met uitsluitend kleppers. Organist Georgie Fame en gitarist Albert Lee zijn de bekendste, maar ook de andere zes zijn fantastische muzikanten. Wie even snel telde, zag pakweg twee eeuwen podiumervaring staan.
Het negental leefde zich uit in een lange serie klassiekers uit de muziekgeschiedenis, verpakt in een cocktail van stijlen: van onversneden Chicago-blues tot soul en van cajun tot rock-'n-roll. Fame zette de toon met Ray Charles' I Got A Woman en daarna kwamen vele helden voorbij: Wilson Pickett, Fats Domino, Gene Vincent, T-Bone Walker, Creedence Clearwater Revival - het hield niet op.
Alles werd vaardig maar vooral ook bezield gebracht, de leadzang wisselde voortdurend zodat iedereen een hoofdrol had, het saxofoonduo Nick Payn en Frank Mead grossierde in malle pasjes en andere grollen, maar echte poespas zoals een lichtshow bleef achterwege. Alles draaide om de muziek en de liefde daarvoor. En die was bijna tastbaar.
Wyman zelf is nog steeds de stille Stone, neigend naar de achtergrond en met als voornaamste actie het verplaatsen van zijn gewicht van het ene op het andere been. Maar ook hij nam enkele nummers voor zijn rekening. En na de pauze kreeg hij de zaal helemaal los met Honky Tonk Women, het schaarse Stones-moment.
Setlist Middelburg 27-01-2009
Bill Wyman(bass) Georgie Fame(organ) Albert Lee(guitar) Beverlee Skeete(vocals)
Trerry Taylor (guitar) Geraint Watkins(keyboard)Graham Broad(drums)Nick Payne(sax)
Frank Mead(sax)
Lekker concertje dinsdagavond in Middelburg,behalve Bill nog meer oude bekenden in de band,vooral als Van Morrisonfan was het leuk om Georgie Fame en Geraint Watkins weer eens in aktie te zien.Beide maken ook regelmatig deel uit van de V.Mband
Hoogtepunten van de avond waren voor mij Melody, Green River,Too Late,natuurlijk Honky Tonk Woman,Three Cool Cats,een heel aparte uitvoering van Johnny B Good en een prachtige Crying in the Rain van de Everly Brothers(Albert Lee zat ooit in de begeleidingsband van de Everly,s)
Bill in Middelburg
Een verslag uit de Provinciale Zeeuwse Courant.
MIDDELBURG - Zelden zat de Stadsschouwburg zo vol. Dat Bill Wyman er gisteravond optrad, was op zich al voldoende om de zaal te laten volstromen met oudere jongeren en jongere ouderen.
Opwinding was er al genoeg, want ja, hoe vaak maak je dat mee: een (weliswaar ex-)Rolling Stone in Middelburg? De vermaarde bassist zelf slofte om kwart over acht doodgemoedereerd het podium op. Spijkerpak, donkere bril, rode basgitaar. Are you ready for a good time? Retorische vraag.
Laat de rest maar aan de Rhythm Kings over, vaak wat oneerbiedig Wymans 'hobbyband' genoemd, maar dan wel met uitsluitend kleppers. Organist Georgie Fame en gitarist Albert Lee zijn de bekendste, maar ook de andere zes zijn fantastische muzikanten. Wie even snel telde, zag pakweg twee eeuwen podiumervaring staan.
Het negental leefde zich uit in een lange serie klassiekers uit de muziekgeschiedenis, verpakt in een cocktail van stijlen: van onversneden Chicago-blues tot soul en van cajun tot rock-'n-roll. Fame zette de toon met Ray Charles' I Got A Woman en daarna kwamen vele helden voorbij: Wilson Pickett, Fats Domino, Gene Vincent, T-Bone Walker, Creedence Clearwater Revival - het hield niet op.
Alles werd vaardig maar vooral ook bezield gebracht, de leadzang wisselde voortdurend zodat iedereen een hoofdrol had, het saxofoonduo Nick Payn en Frank Mead grossierde in malle pasjes en andere grollen, maar echte poespas zoals een lichtshow bleef achterwege. Alles draaide om de muziek en de liefde daarvoor. En die was bijna tastbaar.
Wyman zelf is nog steeds de stille Stone, neigend naar de achtergrond en met als voornaamste actie het verplaatsen van zijn gewicht van het ene op het andere been. Maar ook hij nam enkele nummers voor zijn rekening. En na de pauze kreeg hij de zaal helemaal los met Honky Tonk Women, het schaarse Stones-moment.
Setlist Middelburg 27-01-2009
"Ry Cooder & The Moula Banda Rhythm Aces
Ryland Peter (Ry) Cooder (Los Angeles, 15 maart 1947)
Dat was nog eens een leuk bericht op het mooie weblog Peerkes Plaatjes
Ry Cooder komt deze kant op en nog wel in gezelschap van die andere gigant Flaco Gimenez!
Natuurlijk moet Arthur daar bij zijn,het was even kiezen of Carre of de Koninging Elizabeth Zaal Antwerpen.Het is de laatste geworden,altijd gezellig in Antwerpen en lekker dichtbij.
Om er alvast in te komen een concert van Ry met een superband uit 1987 in
The Catalyst, Santa Cruz, CA op 25 Maart 1987.
How Can a Poor Man Stand Such Times and Lives
Prachtige slide gitaarsolo van Ry
Band:
Ry Cooder: guitar, vox
Jim Keltner: drums
Van Dyke Parks: keys
Jorge Calderon: bass
Flaco Jimenez: accordion
Miguel Cruiz: percussion
Steve Douglas: sax
George Bohannon: trombone
Maria Helena
Op trombone George Bohannon
Luister ook nog eens naar de versie van Los Indios Tabajaras
Goodnight Irine (Leadbelly song)
Singers:
Bobby King: tenor
Terry Evans: baritone
Arnold McCuller: tenor
Willie Green Jr: bass
Jesus is on the Mainline
Ry op een heel apart soort mandoline/gitaartje!
The Very Thing that makes her rich.
Dat was nog eens een leuk bericht op het mooie weblog Peerkes Plaatjes
Ry Cooder komt deze kant op en nog wel in gezelschap van die andere gigant Flaco Gimenez!
Natuurlijk moet Arthur daar bij zijn,het was even kiezen of Carre of de Koninging Elizabeth Zaal Antwerpen.Het is de laatste geworden,altijd gezellig in Antwerpen en lekker dichtbij.
Ry Cooder & Nick Lowe & Flaco Gimenez | |||||||||
Datum | zon 21/06/'09 | ||||||||
Aanvang | 20:00 | ||||||||
Locatie | Koningin Elisabethzaal Kon. Astridplein 23 2018 Antwerpen Belgium | ||||||||
Aantal tickets | 1 | ||||||||
Plaats |
|
Om er alvast in te komen een concert van Ry met een superband uit 1987 in
The Catalyst, Santa Cruz, CA op 25 Maart 1987.
How Can a Poor Man Stand Such Times and Lives
Prachtige slide gitaarsolo van Ry
Band:
Ry Cooder: guitar, vox
Jim Keltner: drums
Van Dyke Parks: keys
Jorge Calderon: bass
Flaco Jimenez: accordion
Miguel Cruiz: percussion
Steve Douglas: sax
George Bohannon: trombone
Maria Helena
Op trombone George Bohannon
Luister ook nog eens naar de versie van Los Indios Tabajaras
Goodnight Irine (Leadbelly song)
Singers:
Bobby King: tenor
Terry Evans: baritone
Arnold McCuller: tenor
Willie Green Jr: bass
Jesus is on the Mainline
Ry op een heel apart soort mandoline/gitaartje!
The Very Thing that makes her rich.