Zaterdagavond it,s Soultime!!

Joss Stone & James Brown

Marva Withney Tell Mama



Average white band Cut the Cake

Temptations Aint no proud to Back

Marvin Gay What,s goin on

Bruce Springsteen Do you like good music

Chamber Brothers People get Ready

Pacific Gas & Electric Are you ready

BOB DYLAN COVERS

The Freewheelin Bob Dylan/Nashville Skyline

Eels - Girl from the North country

John Wesly Harding(1967)

Brian Ferry All Along the Watchtower

Highway 61 Revisitid (1965)

Neil Young Just like Tom Thumbs Blues

Greatest hits Vol.2(1971)

Levon Helm Band & Warren Haynes I shall be Released

Blond on Blonde (1966)

Bill Frissell Just like a Woman

Highway 61 Revisitid (1965)

Chris Smither Desolation Row

Another side of Bob Dylan

Johnny Cash & June Carter It ain,t me babe

PEER BLUESFESTIVAL 7-12-2008

Deze keer de zaterdag uitgekozen voor het jaarlijkse bezoek aan het 3 daagse bluesfestival in Peer
Met o.a Little Feat en Alvin Lee op het programma zag het er allemaal veelbelovend uit.
Donderdag kreeg ik het bericht binnen dat Alvin wegens ziekte moest afzeggen,een flinke domper dus.Door veel verkeershinder en omleidingen was ik ook nog te laat voor het optreden van Erja Lyytinen






Ryan Shaw was de eerste artiest die ik aan het werk zag.Goeie r&bzanger met een geweldige stem en een prima band achter zich
Stond in het voorprogramma van Van Halen tijden hun Amerikaanse tour.(fotoArthur)











Was het optreden van Ryan Shaw voor de echte bluesliefhebber mischien wat te soft, Watermelon Slim was andere koek
Rauwe blues uit Oklahoma gespeeld door een man die letterlijk van alle markten thuis is.
Deze Okie werd muzikant toen hij gewond in het ziekenhuis lag in Vietnam. Na de oorlog werd hij een fervent tegenstander van de Amerikaanse oorlogspolitiek en behaalde hij universitaire titels in geschiedenis en journalistiek. Hij is lid van het selecte Mensa clubje voor mensen met een erg hoog IQ. Hij kwam aan de kost als vrachtwagenchauffeur, reed met een vorklift, verkocht brandhout, werkte in een zagerij (en speelde er een stuk vinger kwijt), beheerde kunstverzamelingen, was begrafenisondernemer en kweekte watermeloenen. Toch kwam hij uit bij zijn eerste liefde: de blues, die hij kende doordat de huismeid in zijn kindertijd de hele dag John Lee Hooker liep te zingen. Na een beroerte in 2002 besloot hij om nog enkel dingen te gaan doen die er echt toe doen. In zijn geval is dat dus muziek maken en de vier platen die hij sedertdien opnam, leverden hem een dozijn Blues Music Awards op. En dan nu een geweldig optreden in Peer,het dak ging er (bijna af) Een aanrader voor de komende festivals.(foto Arthur)
De stemming zat er goed in, en het was de beurt aan Dana Fuchs Om de zoveel jaar staat er ergens ter wereld een nieuwe Janis Joplin op. Maar even vaak verdwijnen deze nieuwkomers nog sneller dan ze opdoemen. In het geval van Dana Fuchs ligt de werkelijkheid lichtjes anders. Na flink wat omzwervingen belandde ze op haar 19de totaal berooid in New York, waar ze aan de kost probeerde te komen als zangeres in het lokale clubcircuit. Daar werd ze opgemerkt door mensen die off Broadway het leven van Janis op toneel zetten. Dana deed auditie en werd op slag aangeworven om vier avonden per week de rol van Janis te spelen. De debuutplaat die daaruit volgde, was in een mum van tijd uitverkocht. In Peer gaf ze een geweldig concert.De toegift was een keiharde rockuitvoering van Helter Skelter van The Beatles .Alle remmen gingen los met zeker ook een hoofdrol voor gitarist John Daimond



Zoals je op de foto,s ziet was het voor die ,,ouwe bluesmannen,,niet alleen
muzikaal genieten.

Leuk detail :In haar begeleidingsband zaten naast haar vaste gitarist John Daimond drie Hollandse jongens.
Hadden haar pas twee dagen eerder voor het eerst ontmoet maar deden het prima
Dana Fuchs: vocals
John Diamond: guitar
Walter Latupeirissa: bass
Nicky Hustinx: drums
Bobbi van de Berg: keyboards



















(foto,s Athur)



Het valt niet mee om een man als Alvin Lee op het laatste nippertje te vervangen Gelukkig was de Malinese band Tinariwen beschikbaar(speelden s,middags op het Cactusfestival)
Een gewaagde keuze van de orginisatoren maar het pakte goed uit.Het publiek reageerde goed op de voor de meeste toch wat ,,vreemde,, muziek. Ik had het halverwege het optreden wel gezien en het werd tijd om de inwendige mens wat te versterken.Natuurlijk werd ook de CD shop bezocht en scoorde nog een mooi cd,tje van No Blues(Ya Dunya) het bandje van Ad van Meurs.Toen werd het tijd om een mooi plaatsje te zoeken voor de hoofdact van de avond Little Feat

Paul Barrere
Het werd een geweldig optreden,oude en nieuwe nummers passeerden de reveu met een hoofdrol voor zanger/gitarist Paul Barrere.

Paul Barrere- Kenny Gradney-Sam Clayton
Natuurlijk een prachtige lange versie van het nummer Dixy Chicken
Fred Tackett
Ook al weer jaren een vast bandlid van Little Feat,prachtige gitaarduels met Paul Barrere
Bill Payne
Natuurlijk een hoofdrol voor Bill Payne ,samen met Lowell George een van de oprichters van de band
Kevin Gradney wat een bassist!! vormt samen met drummer Richard Hayward een ijzersterke rythmsectie.

Shaun Murphy ook al weer jaren een vaste waarde tijdens de Little Feat optredens,een vrouw met een dijk van een stem.

Van links naar rechts Bill Payne-Fred Tackett-Shaun Murphy -Paul Barere-SamClayton-Ritchie Hayward-Kenny Gradney
De tijd vloog om ,het was een heel mooi concert met een klein minpuntje deze avond ,geen ,,Willin,,nou net mijn favoriete Feat nummer.
Samenvattend:Peer was weer zeer de moeite waard,twee nieuwe ontdekkingen (Dana Fuchs,Watermelon Slim) en Little Feat is nog steeds een wereldband,maar dat wist ik eigenlijk al.(foto,s Arthur)


,Willin, KeswickTheater Glenside 3-11-2008